آپاندکتومی عمل جراحی برای برداشتن آپاندیس در صورت عفونت است. این وضعیت آپاندیسیت نامیده می شود. آپاندکتومی یک جراحی اورژانسی رایج است.

آپاندیس کیسه نازکی است که به روده بزرگ متصل است. در قسمت پایین سمت راست شکم شما قرار می گیرد. اگر آپاندیسیت دارید، آپاندیس شما باید فورا خارج شود. اگر درمان نشود، آپاندیس شما ممکن است ترکیده شود. این یک اورژانس پزشکی است.

2 نوع جراحی برای برداشتن آپاندیس وجود دارد. روش استاندارد آپاندکتومی باز است. یک روش جدیدتر و کمتر تهاجمی، آپاندکتومی لاپاراسکوپی است.

• آپاندکتومی را باز کنید. یک برش یا برش به طول حدود 2 تا 4 اینچ در سمت راست پایین شکم یا شکم شما ایجاد می شود. آپاندیس از طریق برش خارج می شود.

• آپاندکتومی لاپاروسکوپیک. این روش کمتر تهاجمی است. یعنی بدون برش بزرگ انجام می شود. در عوض، از 1 تا 3 برش کوچک ایجاد می شود. یک لوله بلند و نازک به نام لاپاراسکوپ در یکی از برش ها قرار می گیرد. این دوربین فیلمبرداری کوچک و ابزار جراحی دارد. جراح به مانیتور تلویزیون نگاه می کند تا داخل شکم شما را ببیند و ابزارها را راهنمایی کند. آپاندیس از طریق یکی از برش ها برداشته می شود.

در طی یک جراحی لاپاراسکوپی، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که آپاندکتومی باز لازم است.

اگر آپاندیس شما ترکیده و عفونت گسترش یافته باشد، ممکن است به آپاندکتومی باز نیاز داشته باشید.

آپاندکتومی لاپاراسکوپی ممکن است درد و اسکار کمتری نسبت به آپاندکتومی باز ایجاد کند. برای هر دو نوع جراحی، اسکار پس از بهبودی اغلب به سختی دیده می شود.

هر دو نوع جراحی خطر عوارض کمی دارند. آپاندکتومی لاپاراسکوپیک بستری کوتاه‌تر، زمان بهبودی کوتاه‌تر و نرخ عفونت کمتری دارد.

اخیراً، برخی از مطالعات نشان داده‌اند که آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی به تنهایی می‌توانند آپاندیسیت را بدون نیاز به آپاندکتومی درمان کنند. این نتایج بحث برانگیز هستند و آپاندکتومی استاندارد مراقبت باقی می ماند.

در صورت بروز علائم آپاندیسیت، ممکن است برای برداشتن آپاندیس خود به آپاندکتومی نیاز داشته باشید.

آپاندیسیت یک اورژانس پزشکی است. زمانی است که آپاندیس شما زخم، متورم و عفونی می شود.

اگر آپاندیسیت دارید، این خطر جدی وجود دارد که آپاندیس شما ترکیده یا پاره شود. این می تواند به محض 48 تا 72 ساعت پس از بروز علائم رخ دهد. این می تواند یک عفونت شدید و تهدید کننده زندگی به نام پریتونیت در شکم شما ایجاد کند.

اگر علائم آپاندیسیت دارید، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

برخی از عوارض احتمالی آپاندکتومی عبارتند از:

• خون ریزی

• عفونت زخم

• عفونت و قرمزی و تورم (التهاب) شکم که در صورت ترکیدن آپاندیس در حین جراحی (پریتونیت) ممکن است رخ دهد.

• روده های مسدود شده

• آسیب به اندام های مجاور

ممکن است خطرات دیگری داشته باشید که مختص شما باشد. قبل از جراحی حتماً هر گونه نگرانی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.

• ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در مورد جراحی به شما توضیح می دهد. هر سوالی دارید بپرسید.

• از شما خواسته می شود که رضایت نامه ای را امضا کنید که به شما اجازه انجام جراحی را می دهد. فرم را با دقت بخوانید و اگر چیزی واضح نیست سوال بپرسید.

• ارائه دهنده شما سوالاتی در مورد سلامت گذشته شما خواهد پرسید. او همچنین شما را معاینه فیزیکی خواهد کرد. این برای اطمینان از سلامتی شما قبل از انجام جراحی است. همچنین ممکن است نیاز به آزمایش خون و سایر آزمایشات تشخیصی داشته باشید.

• 8 ساعت قبل از جراحی نباید چیزی بخورید یا بنوشید. این اغلب به معنای عدم خوردن یا نوشیدن بعد از نیمه شب است.

• مطمئن شوید که ارائه‌دهنده شما فهرستی از تمام داروهای (تجویز شده و بدون نسخه) و همه گیاهان، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید دارد.

• ممکن است قبل از جراحی دارویی برای کمک به آرامش (آرام بخش) به شما داده شود.

اگر شما:

• باردار هستید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید

• به لاتکس، داروها، نوار چسب یا داروهای بیهوشی (محلی و عمومی) حساسیت یا حساسیت دارند.

• سابقه اختلالات خونریزی دارید یا از داروهای رقیق کننده خون (ضد انعقاد)، آسپرین یا سایر داروهایی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارد استفاده می کنید. ممکن است مجبور شوید قبل از جراحی مصرف این داروها را قطع کنید.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است دستورالعمل‌های دیگری بر اساس وضعیت پزشکی شما برای شما داشته باشد.

در بیشتر موارد آپاندکتومی یک جراحی اورژانسی است و نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. شما یا آپاندکتومی باز یا آپاندکتومی لاپاروسکوپیک خواهید داشت. این به وضعیت شما و عملکرد ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما بستگی دارد.

آپاندکتومی زمانی انجام می‌شود که به شما داروهایی داده می‌شود تا شما را به خواب عمیق ببرد (تحت بیهوشی عمومی).

به طور کلی، آپاندکتومی این فرآیند را دنبال می کند:

• از شما خواسته می شود که هر جواهرات یا اشیایی را که ممکن است در حین جراحی مانع ایجاد شود را بردارید.

• از شما خواسته می شود که لباس خود را در بیاورید و لباسی برای پوشیدن به شما داده می شود.

• یک خط IV (داخل وریدی) در بازو یا دست شما گذاشته می شود.

• شما روی میز عمل به پشت قرار خواهید گرفت.

• اگر موی زیادی در محل جراحی وجود داشته باشد، ممکن است بریده شود.

• یک لوله در گلوی شما گذاشته می شود تا به شما کمک کند نفس بکشید. متخصص بیهوشی ضربان قلب، فشار خون، تنفس و سطح اکسیژن خون شما را در طول جراحی بررسی می کند.

آپاندکتومی باز

• یک برش یا برش در قسمت پایین سمت راست شکم شما ایجاد می شود.

• عضلات شکم شما جدا شده و ناحیه شکم باز می شود.

• آپاندیس شما با بخیه بسته می شود و برداشته می شود.

• اگر آپاندیس شما ترکیده یا پاره شده باشد، شکم شما با آب نمک (سالین) شسته می شود.

• پوشش شکم و عضلات شکم شما با بخیه بسته می شود. ممکن است یک لوله کوچک در برش قرار داده شود تا مایعات خارج شود.

آپاندکتومی لاپاراسکوپیک

• یک برش کوچک برای لوله (لاپاراسکوپ) ایجاد می شود. ممکن است برش های بیشتری ایجاد شود تا بتوان از ابزارهای دیگر در حین جراحی استفاده کرد.

• از گاز دی اکسید کربن برای متورم کردن شکم استفاده می شود تا آپاندیس و سایر اندام ها به راحتی دیده شوند.

• لاپاراسکوپ قرار داده می شود و آپاندیس شما پیدا می شود.

• آپاندیس شما با بخیه بسته می شود و از طریق یک برش برداشته می شود.

• پس از انجام عمل جراحی، لاپاراسکوپ و ابزارها برداشته خواهند شد. دی اکسید کربن از طریق برش ها خارج می شود. ممکن است یک لوله کوچک در برش قرار داده شود تا مایعات را تخلیه کند.

تکمیل مراحل، هر دو روش

• آپاندیس شما برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود.

• بریدگی های شما با بخیه یا منگنه های جراحی بسته می شود.

• از یک باند یا پانسمان استریل برای پوشاندن زخم ها استفاده می شود.

در بیمارستان

پس از جراحی، شما را به اتاق ریکاوری می برند. تیم مراقبت های بهداشتی شما علائم حیاتی شما مانند ضربان قلب و تنفس شما را زیر نظر خواهند داشت. بهبودی شما به نوع جراحی انجام شده و نوع بیهوشی شما بستگی دارد. هنگامی که فشار خون، نبض و تنفس شما ثابت شد و بیدار و هوشیار بودید، به اتاق بیمارستان منتقل خواهید شد.

آپاندکتومی لاپاراسکوپی ممکن است به صورت سرپایی انجام شود. در این صورت ممکن است مرخص شوید و از اتاق ریکاوری به خانه فرستاده شوید.

در صورت نیاز داروی ضد درد خواهید داشت. این ممکن است با نسخه یا توسط یک پرستار باشد. یا ممکن است از طریق دستگاهی که به خط IV (داخل وریدی) شما متصل است، آن را به خودتان بدهید.

ممکن است یک لوله پلاستیکی نازک داشته باشید که از طریق بینی به معده شما می رود. این برای حذف مایعات معده و هوایی که می بلعید استفاده می شود. زمانی که روده ها به طور معمول کار می کنند لوله خارج می شود. تا زمانی که لوله برداشته نشود، نمی توانید بخورید یا بنوشید.

از شما خواسته می شود که چند ساعت پس از جراحی لاپاراسکوپی یا تا روز بعد پس از جراحی باز از رختخواب بلند شوید.

ممکن است چند ساعت پس از جراحی مجاز به نوشیدن مایعات باشید. ممکن است به آرامی بتوانید غذاهای جامد بیشتری اضافه کنید.

شما یک ویزیت بعدی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود ترتیب خواهید داد. این اغلب 2 تا 3 هفته پس از جراحی است.

در خانه

وقتی در خانه هستید، باید محل برش را تمیز و خشک نگه دارید. پزشک دستورالعمل هایی را در مورد نحوه حمام کردن به شما می دهد. هر گونه بخیه یا منگنه جراحی استفاده شده در یک ویزیت مطب بعدی برداشته می شود. اگر از نوارهای چسب استفاده می شد، باید آنها را خشک نگه داشت. آنها اغلب در چند روز سقوط می کنند.

برش و عضلات شکم شما ممکن است پس از مدت‌های طولانی ایستادن درد کنند. داروی ضد درد را طبق توصیه ارائه دهنده خود مصرف کنید. آسپرین یا سایر داروهای ضد درد ممکن است خطر خونریزی شما را افزایش دهد. فقط داروهایی را مصرف کنید که ارائه دهنده شما تایید کرده است.

اگر لاپاراسکوپی کرده اید، ممکن است از گاز دی اکسید کربنی که هنوز در شکم شما وجود دارد احساس درد کنید. این درد ممکن است چند روز طول بکشد. شما باید هر روز کمی احساس بهتری داشته باشید.

ارائه دهنده شما احتمالاً از شما می خواهد که کمی راه بروید و حرکت کنید. اما از هر گونه فعالیت خسته کننده خودداری کنید. ارائه دهنده شما به شما خواهد گفت که چه زمانی می توانید به کار و فعالیت های عادی خود بازگردید.

اگر یکی از موارد زیر را دارید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید:

• تب یا لرز

• قرمزی، تورم، خونریزی یا سایر ترشحات از محل برش

• درد بیشتر در اطراف محل برش

• استفراغ

• از دست دادن اشتها یا ناتوانی در خوردن یا نوشیدن چیزی

• سرفه مداوم، مشکل در تنفس یا تنگی نفس

• درد شکم، گرفتگی یا تورم

• به مدت 2 روز یا بیشتر دفع نمی شود

• اسهال آبکی بیش از 3 روز