بیماری مزمن انسدادی ریه(COPD) چیست؟

بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD):

 بیماری مزمن انسدادی ریه شایع‌ترین علت مرگ و معلولیت ناشی از بیماری‌های ریوی است. بیماری مزمن انسدادی ریه طبقه بندی وسیعی شامل گروه بیماری های همراه با انسداد مزمن جریان هوا به داخل یا خارج ریه است. انسداد راه هوایی نوعی تنگی منتشر در راه‌های هوایی است که مقاومت در برابر عبور هوا را بالا می‌برد. بیماری‌هایی مثل برونشیت مزمن، برونشکتازی، آمفیزم و آسم در گروه بیماری های مزمن انسدادی ریه قرار می‌گیرند.

 اهداف عمده در مورد بیماران (COPD):

بهبود تعادل گازی

 توقف استعمال دخانیات

 بهبود الگوهای تنفسی

به حداکثر رساندن مراقبت از خود

 افزایش تحمل فعالیت

 پاکسازی موثر راه‌های هوایی

 افزایش توانایی در امر تطابق

بهبود کیفیت زندگی با رعایت دقیق  برنامه درمانی در بیمارستان و منزل

  درمان بیماری‌های انسدادی ریه:

 آنتی‌بیوتیک‌ها

 درمان دارویی

 اکسیژن

قطع مصرف دخانیات

فیزیوتراپی و توانبخشی

 پیشگیری از عفونت های برونش و ریه:

به بیمار در مورد گزارش علائم عفونت (تب، تغییر رنگ، مشخصات خلط مثل تغییر رنگ و قوام خلط) آموزش دهید و به وی  توصیه نمایید در صورت بدتر شدن علائم گزارش دهد. از آنجایی که آلودگی هوا می‌تواند موجب اسپاسم برونش شود، از بیمار بخواهید در معرض هوای آلوده قرار نگیرد بیمار را به ایمن  سازی علیه هموفیلوس آنفلوانزا و استرپتوکوک پنومونی تشویق کنید.

 بیمار مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه به طور اصولی دچار:

 ترشح بیش از حد موکوس در راه هوایی بدون ارتباط با علتی خاص (برونشیت یا برونشکتازی)

 افزایش اندازه راه‌های هوایی دیستال  نسبت به برونشیول های انتهایی، تخریب دیواره آلوئول ها و از بین رفتن خاصیت جمع شدن ریه بعد از اتساع و آمفیزم

 تنگی راه‌های تنفسی که شدت آن متغیر است (آسم)

هیپوکسمی موجود در بیماران، دارای دو نتیجه مخرب اصلی است:

 کاهش اکسیژن رسانی به بافت ها

 انقباض عروق ریوی

 تشخیص های پرستاری :

اختلال در تبادل گازی در رابطه با عدم تناسب

 تهویه- پرفیوژن

 پاکسازی غیر موثر راه‌های هوایی در رابطه با انقباض برونش، افزایش تولید مخاط، سرفه های غیر موثر و عفونت ریه

الگوهای غیر موثر تنفسی  در رابطه با کوتاهی تنفس، وجود مخاط فراوان، انقباض برونش ها و تحریک راه‌های هوایی

 اختلال در امر مراقبت از خود در رابطه با خستگی بیش از حد ثانویه به افزایش کار تنفسی و نارسایی در تهویه و اکسیژن رسانی

برآیندهای مورد انتظار در بیمار:

 بهبود تبادل گازی را نشان می‌دهد.

 پاکسازی راه‌های هوایی را در حداکثر سطح ممکن، انجام می‌دهد.

 الگوهای تنفسی بهبود می‌یابد.

 حداکثر سطح ممکن در امر مراقبت از خود و عملکرد جسمی را حفظ می نماید.

 فعالیت‌ها را تحمل می‌کند.

 استفاده از مکانیسم های موثر تطابقی را گسترش داده و در برنامه ریزی بازتوانی شرکت می‌کند.

مداخلات پرستاری:

 بهبود تعادل گازی

 پاکسازی راه‌های هوایی

پیشگیری از عفونت های برونش وریه

 ترویج مراقبت در منزل و جامعه

 آموزش در مورد بازتوانی ریه

کنترل و درمان عوارض