تراکئوتومی یا تراکئوستومی یک جراحی باز است که از طریق گردن به داخل نای ایجاد می شود تا اجازه دسترسی مستقیم به مجرای تنفسی ایجاد شود و معمولاً در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
تراکئوستومی معمولا برای یکی از سه دلایل زیر انجام می شود:
اکسیژن رسانی به ریه ها
دور زدن راه هوایی فوقانی انسداد یافته
تمیز کردن و از بین بردن ترشحات راه هوایی
عوارض اولیه ای که ممکن است در طی روش تراکئوستومی یا به زودی پس از آن ایجاد شود شامل موارد زیر است:
خونریزی
آسیب به لوله بلع (مری)
احتباس هوا در اطراف ریه‌ها (پنوموتوراکس)
آسیب عصبی که تارهای صوتی را حرکت می‌دهد.
احتباس هوا در لایه‌های عمیق قفسه سینه(پنومومدیاستینوم)
احتباس هوا زیر پوست اطراف تراکئوستومی (آمفیزم زیر جلدی)
تراکئوستومی برای چه افرادی خطرناک تر است:
نوزادان
سیگاری ها
افراد مسن
دیابتی ها
سو استفاده کنندگان از الکل
بیماران مبتلا به نقص ایمنی
افراد مبتلا به بیماری های مزمن یا عفونت های تنفسی
افرادی که از استروئید ها یا کورتیزون استفاده می کنند.
عوارض بعدی که ممکن است هنگام قرار گرفتن لوله تراکئوستومی رخ دهد شامل موارد زیر است:
عفونت در نای و اطراف لوله تراکئوستومی
خارج شدن تصادفی لوله تراکئوستومی
لوله‌های هوا ممکن است به دلایل مختلفی از جمله فشار لوله آسیب ببیند.
اگر پرستار و یا مراقبت بیمار از روش مراقبت از ناحیه تراکئوستومی آگاهی لازم را داشته باشد، معمولا
می توان از بروز این عوارض جلوگیری یا سریعا با آنها مقابله کرد.
مشکلات راه هوایی که ممکن است نیاز به تراکئوستومی داشته باشند عبارتند از:
نیاز به حمایت طولانی مدت تنفسی، مانند دیسپلازی برونکو پلاستی(BPD)
بیماری های ریوی مزمن برای کاهش فضای مرده آناتومیک
آسیب دیواره قفسه سینه
اختلال در عملکرد دیافراگم
تومورها، مانند هیستوپاتیک کیستیک
لارنگکتومی
عفونت، مانند اپیگلوتیت
تنگی ساب گلوتیک
بافت ساب گلوتیک
تراکئومالاسیا
فلج تارهای صوتی (VCP)
آسیب تارهای حنجره یا اسپاسم
اختلالات مادرزادی راه هوایی
زبان بزرگ یا فک کوچک که مسدود کنند راه هوایی است.
صدمات شدید گردن یا دهان
سوختن راه هوایی از استنشاق مواد خورنده، دود یا بخار سوزاننده
آپنه انسدادی خواب
انسداد بدن خارجی
