روش استاندارد برای زخم ها معمولا ساده بوده است. یک زخم اغلب تمیز می شود، خونریزی متوقف می شود و سپس مقداری هوا به آن داده می شود. هدف از این استراتژی کاهش احتمال عفونت و تسریع روند بهبودی است. با این حال، در طول زمان، دانشمندان کشف کردهاند که حکمت مرسوم در مورد مدیریت زخمها و خراشهای جزئی نادرست است. به گفته متخصصان، این ایده بدی است که زخم را در معرض هوا قرار دهید تا بتواند نفس بکشد، زیرا جو خشکی ایجاد می کند که آسیب سلولی را تشویق می کند.
به طور کلی، درمان زخم ها به خود زخم بستگی دارد. هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه آیا بهتر است زخم را بپوشانید یا باز نگه دارید، عوامل مختلفی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. هر استدلال دارای مزایا و معایبی است، و این مقاله به شما می گوید که آیا باید زخم خود را با باند یا پانسمان آلژینات بپوشانید یا آن را هوا دهید تا به طور طبیعی بهبود یابد.
دلیل هوا دادن زخم چیست؟
هر فردی استدلال می کند که برای التیام زخم باید باز بماند. ممکن است کسی استدلال کند که گاهی اوقات خشک نگه داشتن زخم به بهبودی آن کمک می کند. با این حال، راه حل بهینه برای بهبود زخم، پانسمان آلژینات است. مایع زخم را در حالت خشک جذب می کند و ژلی را تشکیل می دهد که از نظر فیزیولوژیکی یک محیط مرطوب برای زخم های خشک فراهم می کند و عفونت باکتریایی را به حداقل می رساند. همچنین می توان انتخاب کرد که زخم را تا زمانی که شروع به بهبودی نکرده و پوسته ای روی آن ایجاد شود، بدون مراقبت نگه دارد. یک زخم می تواند از باز ماندن سود ببرد زیرا تحقیقاتی وجود دارد که هوا به تسریع روند بهبودی کمک می کند. علاوه بر این، ترک پوسته های کوچک و خشک ناشی از زخم ها و خراش ها بدون مراقبت قابل قبول است. همچنین، زخمهای فشاری روی پاشنهها اغلب میتوانند در هوا خشک شوند.
در چه مواردی باید زخم ها را پوشاند؟
با این حال، بر خلاف باور عمومی، برخی از زخم ها با رطوبت به جای هوا بهتر بهبود می یابند. ممکن است با باز گذاشتن زخم، روند بهبودی کند شود.
استفاده از بانداژ تازه پس از تمیز کردن زخم و قطع خونریزی توصیه می شود زیرا:
l زخم در هوا خشک می شود که از بهبودی جلوگیری می کند و باعث مرگ سلولی می شود.
l با پوشاندن زخم، رطوبت ذاتی که بقای سلول را پشتیبانی می کند، حفظ می شود.
l کثیفی و سایر ذرات توسط هوا به یک برش باز جذب می شوند.
l محیط مرطوب باعث بهبود زخم شده و احتمال ایجاد اسکار را کاهش می دهد.
l زخمی که درمان نشده باقی بماند، بیشتر آسیب می بیند.
l بهبود زخم های التیام نیافته مدت بیشتری طول می کشد.
زخم هایی مانند سوختگی های درجه یک باید با باند غیر چسبنده و استریل پوشانده شوند. اگر پوشانده شود تمیز می ماند و درد کمتری خواهد داشت که به بهبودی آن کمک می کند. همچنین پوشاندن خراشیدگی های پوست بسیار مهم است، مانند بریدگی های جزئی و راش های جاده ای. علاوه بر این، حفظ رطوبت روی زخم ها با محلول های مناسب مانند پانسمان آلژینات به بهبودی کمک می کند. علاوه بر این، پوشاندن ناحیه از باکتری ها جلوگیری می کند.
اگر از خود میپرسید که آیا روشی برای درمان زخم همهدر یک وجود دارد که تمام مزایای ذکر شده در بالا را با هم ترکیب کند، وجود دارد. پانسمان آلژینات را می توان یکی از بهترین راه حل های موجود برای مراقبت در نظر گرفت و دلیل خوبی هم دارد!
درمان و مراقبت از زخم:
خود زخم به شدت بر نحوه درمان و مراقبت از زخم تأثیر می گذارد. بنابراین، یک رژیم مدیریت زخم ضروری است که شامل پانسمان زخم است که با زخم در تماس است و دارو و همچنین سایر درمان ها را تجویز می کند. واحدهای پزشکی می توانند از پانسمان زخم برای استفاده در طول مراقبت از زخم استفاده کنند.
یکی از پانسمان های مورد استفاده زخم شامل پانسمان آلژینات است. این یک پانسمان بسیار جاذب است که از موادی که منشأ طبیعی دارند نیز استفاده می کند و باعث تجزیه زیستی آن می شود. پانسمان زخم آلژینات پانسمان های مسطحی هستند که از نمک و کلسیم که از جلبک دریایی تولید می شوند ساخته شده اند. این پانسمانها برای زخمهایی که مقدار زیادی مایع ترشح میکنند بهعنوان گزینهای بسیار جاذب برای درمان زخم به خوبی عمل میکنند. پانسمان ها انعطاف پذیر و بسیار جاذب هستند علاوه بر این که می توانند به سرعت با شکل محل زخم منطبق شوند. این به پوشاندن مناسب کل محل آسیب کمک می کند، که به نوبه خود باعث تخلیه مناسب زخم می شود.