آه، فصل آلرژی های هوای گرم است که ناشی از درختان، علف ها و گرده های ابروسیا است. علائم را می شناسید: عطسه، آبریزش چشم، گرفتگی، خاراندن گلو، خس خس سینه و سرفه. اما در مورد به اصطلاح مه مغزی چطور؟ این ممکن است برای شما نیز صادق باشد.

چرا آلرژی باعث می شود مغز شما تا این حد مه آلود شود؟

دکتر ماریانا کاستلز، متخصص آلرژی و ایمونولوژیست در بخش آلرژی و ایمونولوژی بالینی در بیمارستان زنان و بریگام وابسته به هاروارد، می‌گوید: «علائم آلرژی می‌تواند خواب را مختل کند و باعث شود افراد احساس خستگی و گیجی بیشتری کنند. به علاوه، بدن شما می‌تواند ضعیف‌تر شود زیرا با التهاب ناشی از آلرژی مبارزه می‌کند و به خستگی کلی کمک می‌کند و تمرکز و تمرکز را سخت‌تر می‌کند.

با استنشاق گرده گل چه اتفاقی برای سیستم ایمنی شما می افتد؟

هنگامی که گرده را استنشاق می کنید، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی هایی به نام ایمونوگلوبولین E (IgE) تولید می کند. این آنتی بادی ها باعث آزاد شدن مواد شیمیایی به نام واسطه مانند هیستامین، لکوترین ها و پروستاگلاندین ها می شوند. این مواد شیمیایی بر بافت‌های چشم، بینی و گلو تأثیر می‌گذارند و علائمی مانند عطسه و آبریزش چشم را ایجاد می‌کنند.

4 راه برای جلوگیری یا کاهش مه مغزی ناشی از آلرژی های فصلی

مدیریت علائم آلرژی شما در ابتدای ظهور - یا انجام اقدامات پیشگیرانه اگر مستعد آلرژی به گرده هستید - بهترین راه برای کنترل پاسخ ایمنی آلرژیک است که می تواند باعث خستگی و مه مغزی شود. این چهار استراتژی می تواند کمک کند.

قرار گرفتن در معرض گرده را کاهش دهید

• تا حد امکان پنجره های خود را بسته نگه دارید و گهگاه از یک دستگاه تهویه مطبوع استفاده کنید یا از یک تصفیه کننده هوا با فیلتر HEPA برای کمک به حذف گرده از هوای داخل خانه استفاده کنید.
• گرده معمولاً از ساعت 4 صبح تا ظهر بالاترین میزان خود را دارد، بنابراین زمان بیرون را به اواخر بعد از ظهر یا عصر محدود کنید.
• دکتر کاستلز می‌گوید استفاده از ماسک در بیرون از خانه وقتی گرده‌ها زیاد است می‌تواند حدود 70 تا 80 درصد گرده‌ها را مسدود کند.

با داروهای ضد آلرژی بدون نسخه آماده باشید

داروهای آلرژی بدون نسخه (OTC) بسیاری از علائم را درمان می کنند، بنابراین به رفع مه مغزی کمک می کنند. بهتر است قبل از شروع هر داروی جدیدی با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید، به خصوص اگر مشکلات سلامتی دارید یا داروهای دیگری مصرف می کنید.

گزینه ها عبارتند از:

• قرص های آنتی هیستامین و اسپری های بینی غیر خواب آور. آنتی هیستامین ها اثرات هیستامین اضافی را که باعث خارش و آبریزش چشم، عطسه و آبریزش بینی می شود، مسدود می کنند. اسپری ها همچنین به رفع گرفتگی و ترشحات پس از بینی کمک می کنند. دکتر کاستلز می‌گوید: «آگاه باشید که حتی مارک‌های غیر خواب‌آلود نیز دارای پتانسیل آرام‌بخشی هستند که می‌تواند بر تفکر تأثیر بگذارد. افراد آنتی هیستامین ها را متفاوت تحمل می کنند، بنابراین ممکن است مجبور شوید بیش از یک برند را برای ارزیابی اثربخشی و عوارض جانبی احتمالی امتحان کنید. لوراتادین (کلاریتین)، ستیریزین (زیرتک) و فکسوفنادین (آلگرا) نسبت به آنتی هیستامین های نسل اول مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) کمتر آرام بخش هستند.
• قرص های ضد احتقان، مانند سودوافدرین (سیفدرین، سودافد). داروهای ضد احتقان رگ‌های خونی کوچک را کوچک می‌کنند که باعث کاهش ترشح مایع در مجاری بینی می‌شود و به رفع گرفتگی بینی کمک می‌کند. با این حال، آنها می توانند ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهند. آنها برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی شوند، بنابراین اگر مشکلات قلبی یا فشار خون دارید با پزشک خود مشورت کنید. اسپری های ضد احتقان بینی مانند اکسی متازولین (Afrin) ممکن است برای چند روز استفاده شوند، اما استفاده مداوم می تواند منجر به تشدید احتقان بینی شود.
• داروهای ترکیبی آنتی هیستامین و ضد احتقان در انتهای نام های تجاری، مانند Zyrtec-D، Allegra-D، و Claritin-D، "D" اضافه شده است که داروهای مختلف آنتی هیستامین را با سودوافدرین ضد احتقان ترکیب می کنند.
• اسپری های استروئیدی بینی مانند تریامسینولون (ناساکورت)، بودزونید (رینوکورت) و فلوتیکاسون (فلوناز)، التهابی را که باعث احتقان، آبریزش یا خارش بینی و عطسه می شود، کاهش می دهد. دکتر کاستلز می‌گوید: «اغلب بهتر است آنها را قبل از شروع فصل گرده‌ها مصرف کنید، به خصوص اگر مستعد ابتلا به آلرژی هستید. عوارض جانبی ممکن است شامل خشکی بینی و به ندرت خونریزی بینی باشد. افراد مبتلا به گلوکوم باید با احتیاط مصرف کنند، زیرا می توانند فشار داخل چشم را افزایش دهند و منجر به از دست دادن بینایی احتمالی شوند.