سندرم پیش از قاعدگی (PMS) دارای طیف گسترده ای از علائم و نشانه ها، از جمله نوسانات خلقی، سینه های حساس، میل به غذا، خستگی، تحریک پذیری و افسردگی است. تخمین زده می شود که از هر 4 زن قاعدگی، 3 نفر نوعی سندرم پیش از قاعدگی را تجربه کرده اند.
علائم معمولاً در یک الگوی قابل پیش بینی عود می کنند. اما تغییرات فیزیکی و احساسی که با سندرم پیش از قاعدگی تجربه می کنید ممکن است از اندکی قابل توجه تا شدید متفاوت باشد.
با این حال، لازم نیست اجازه دهید این مشکلات زندگی شما را کنترل کنند. درمان ها و تنظیم شیوه زندگی می تواند به شما در کاهش یا مدیریت علائم و نشانه های سندرم پیش از قاعدگی کمک کند.
فهرست علائم و نشانههای بالقوه سندرم پیش از قاعدگی طولانی است، اما بیشتر زنان تنها تعداد کمی از این مشکلات را تجربه میکنند.
برای برخی، درد فیزیکی و استرس عاطفی آنقدر شدید است که زندگی روزمره آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. صرف نظر از شدت علائم، علائم و نشانهها معمولاً در عرض چهار روز پس از شروع دوره قاعدگی برای اکثر زنان ناپدید میشوند.
اما تعداد کمی از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی هر ماه علائم ناتوان کننده ای دارند. این شکل از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) نامیده می شود.
علائم و نشانه های اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) شامل افسردگی، نوسانات خلقی، عصبانیت، اضطراب، احساس غرق شدن، مشکل در تمرکز، تحریک پذیری و تنش است.