بیماری مزمن کلیه (CKD) اغلب به کندی و با علائم کمی ایجاد می شود. بسیاری از مردم تا زمانی که پیشرفته نشود متوجه نمی شوند که به بیماری مزمن کلیه مبتلا هستند و برای زنده ماندن به دیالیز (درمانی که خون را فیلتر می کند) یا پیوند کلیه نیاز دارند.
CKD در افراد مبتلا به دیابت شایع است. تقریباً از هر 3 بزرگسال مبتلا به دیابت 1 نفر مبتلا به بیماری مزمن کلیه است. دیابت نوع 1 و 2 هر دو می توانند باعث بیماری کلیوی شوند.
بیماری های کلیوی نهمین علت مرگ و میر در ایالات متحده است.
تقریباً از هر 3 بزرگسال مبتلا به دیابت 1 نفر مبتلا به بیماری مزمن کلیه است.
هر 24 ساعت، 170 فرد مبتلا به دیابت درمان نارسایی کلیه را آغاز می کنند.
هر کلیه از میلیون ها فیلتر کوچک به نام نفرون تشکیل شده است. با گذشت زمان، قند خون بالا ناشی از دیابت می‌تواند به رگ‌های خونی در کلیه‌ها و همچنین نفرون‌ها آسیب برساند، بنابراین آنها آنطور که باید کار نمی‌کنند. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نیز دچار فشار خون بالا می شوند که می تواند به کلیه ها نیز آسیب برساند.CKD زمان زیادی طول می کشد تا ایجاد شود و معمولاً در مراحل اولیه هیچ علامت یا علامتی ندارد. شما متوجه نخواهید شد که به بیماری مزمن کلیه مبتلا هستید مگر اینکه پزشک شما را از نظر آن بررسی کند.
سطح قند خون خود را تا حد امکان در محدوده هدف خود نگه دارید.
حداقل دو بار در سال آزمایش A1C را انجام دهید ، اگر داروی شما تغییر کرد یا اگر شرایط سلامتی دیگری دارید، بیشتر اوقات. با پزشک خود در مورد اینکه چند بار برای شما مناسب است صحبت کنید.
فشار خون خود را به طور مرتب چک کنید و آن را زیر 140/90 میلی متر جیوه (یا هدفی که پزشک تعیین می کند) نگه دارید. با پزشک خود در مورد داروها و سایر راه های کاهش فشار خون صحبت کنید.
در محدوده کلسترول هدف خود بمانید.
غذاهای کم سدیم بخورید.
میوه و سبزیجات بیشتری بخورید.
فعالیت بدنی داشته باشید.
داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید.
.jpg "hepatit A")
