تاثیر زخم پای دیابتی گسترده است. زخم پای دیابتی (DFUs) یکی از نگرانی‌های اصلی در میان مبتلایان به دیابت است.

 تحقیقات تخمین می‌زند که 25 درصد از بزرگسالان مبتلا به دیابت ممکن است در طول زندگی خود دچار DFU شوند و 20 درصد از آن‌ها نیاز به قطع عضو دارند.

نحوه طبقه بندی زخم پای دیابتی

از آنجایی که چندین عامل (نوروپاتی، PAD، ناهنجاری های پا و غیره) می توانند در ایجاد DFU نقش داشته باشند، متخصصان مراقبت از زخم باید از سیستم های طبقه بندی برای ارزیابی بهترین برنامه مراقبت استفاده کنند.

 چند سیستم طبقه بندی برای DFU ها وجود دارد، از جمله :

• مگیت واگنر

• دانشگاه تگزاس

• انجمن بیماری های عفونی آمریکا (IDSA)

• پرفیوژن، وسعت، عمق، ایسکمی و احساس (PEDIS)

• سندباد

• طبقه بندی زخم، ایسکمی و عفونت پا (WIfI).

اولین و رایج‌ترین سیستم طبقه‌بندی مگیت واگنر است.

 این سیستم 6 درجه را مشخص می کند که:

0 نشان دهنده عدم وجود زخم باز

1 نشان دهنده زخم سطحی

2 نشان دهنده زخم عمیق است که تا تاندون یا مفصل امتداد می یابد

3 نشان دهنده زخم عمیق همراه با آبسه، استئومیلیت یا سپسیس مفصل است

4 که نشان دهنده یک زخم با قانقاریای موضعی در جلو یا پاشنه پا است:

و در آخر، 5 که قانقاریای کل پا است:

همانند بسیاری از سیستم های طبقه بندی فهرست شده، سیستم مگیت-واگنر دارای محدودیت هایی است. به عنوان مثال، عفونت تنها زمانی شناسایی می شود که استئومیلیت وجود داشته باشد.  هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه کدام سیستم طبقه بندی موثرتر است وجود ندارد و تحقیقات در حال انجام است.پس از طبقه بندی، متخصصان مراقبت از زخم باید عوامل خطری را که ممکن است بهبودی را متوقف کنند یا نشان دهنده عود مجدد باشند، تجزیه و تحلیل کنند. 

چگونه از DFU جلوگیری کنیم

پزشکان باید به بیماران مبتلا به دیابت در مورد مراقبت مناسب از پا و همچنین روش‌های پیشگیری از DFU آموزش دهند.

 مراقبت خوب از پوست مهم است.متخصصان مراقبت از زخم باید به بیمار مبتلا به دیابت یا مراقب او آموزش دهند که روزانه پاهای خود را بررسی کند، از جمله کف پا و همچنین بین انگشتان پا، جایی که رطوبت می تواند جمع شود و باعث از بین رفتن پوست شود. 

کفش ها نیز باید به طور روزانه بازرسی شوند، زیرا بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت نوروپاتی دارند و نمی توانند مشکلات کفش یا حتی وسایل داخل کفش خود را تشخیص دهند.

 پاها باید هر روز شسته و خشک شوند و مراقبت های ویژه ای برای خشک شدن بین انگشتان پا برای جلوگیری از رطوبت و متعاقب آن تخریب پوست صورت گیرد.

 کنترل قند خون یک عامل کلیدی در پیشگیری و بهبود DFU ها است.  باید به بیمار آموزش داده شود که حداقل یک معاینه سالانه پای دیابتی توسط متخصص  زخم انجام شود.

استاندارد طلایی برای درمان DFU  برداشتن فشار از زخم است.  پزشکان بسته به عواملی مانند محل آناتومیک و اندازه زخم، از جمله :

• استفاده از ویلچر و عصا

• کفش آفلود مناسب

• دستگاه های سرپایی (به عنوان مثال، زانو واکر)