به ترشحات زخم که جزئی از روند طبیعی التیام است و شامل فیبرین، گلوکز، فاکتور رشد، آنزیم پروتئولیتیک، لنفوسیت می باشد.
در یک روند طبیعی ترمیم زخم اگزودا به عنوان عامل پیشرفت دهنده است اما در زخمی که بهبودی به تاخیر افتاده ترکیب اگزودا باعث رشد پروتزوآها در زخم شده و آن را در فاز التهابی نگه می دارد.
ارزیابی ویژگی‌های اگزودا:
عامل مهمی به منظور شناسایی زخم از نظر مرحله بهبودی و سطح باکتری های موجود می باشد در واقع کلید بهبودی زخم، مدیریت ترشحات زخم می باشد.
ویژگی های اگزودا:
رنگ:
رنگ اگزودا با توجه به نوع باکتری در زخم عفونی متفاوت می باشد به طور مثال سودوموناس آنروژینوس دارای رنگ سبز و آبی است.
انسجام:
انسجام بر اساس نوع اگزودا متفاوت است و در زخم های متورم و فیستول ها اهمیت فراوانی دارد.
بو:
بو معمولا نشان دهنده عفونت یا فیستول است، ولی ممکن است با اتولیز بافت نکروزی مخصوصاً در زیر پانسمان بسته مرتبط باشد.
حجم:
مقدار فراوان اگزودا نشان‌دهنده تخریب وسیع بافتی، ورم، تشکیل آبسه یا نشت از حفرات بدن است.
انواع اگزودا:
سروزی(مایع زرد رنگ شفاف): مایع سروزی با لکه های خونی جزئی خونابه ای
