پس از شرکت در سمپوزیوم بهار برای مراقبت از زخم پیشرفته و شنیدن بسیاری از سخنرانی‌های عالی، به این فکر کردم که "ارکان مراقبت از زخم مزمن چیست؟" همه ما درباره مفهوم "به کل بیمار نگاه کن نه به سوراخ بیمار" شنیده ایم. هک، من حتی در مورد آن نوشته ام ، اما ما همچنین باید یک پایه خوب برای اجرای این عبارت داشته باشیم یا حتی از کجا شروع کنیم مراقبت و مدیریت من در مورد همه چیز، از حفظ یک محیط زخم مرطوب گرفته تا مسئولیت پذیری مالی، من را به مفهوم ایجاد ستون ها یا مقوله های آسان برای مراقبت از یک بیمار با زخم مزمن راهنمایی می کند. .
همانطور که همه ما می دانیم، زخم مزمن خود یک روند بیماری نیست. اغلب، زخم محصول یا علامت یک بیماری زمینه‌ای است. این ممکن است ناشی از بیماری وریدی، نارسایی احتقانی قلب، دیابت، اختلالات خودایمنی، لنف ادم و غیره باشد. من معتقدم یکی از اولین گام‌ها برای مدیریت صحیح زخم، شناسایی عوامل زمینه‌ای است که ممکن است در ایجاد زخم نقش داشته باشند. آیا فشار است؟ دیابت کنترل نشده؟ چاقی ؟
اگر در مراقبت از زخم کار کرده اید، در مورد مفهوم TIME (بافت، التهاب/عفونت، تعادل رطوبت، لبه زخم) آماده سازی بستر زخم شنیده اید که برای اولین بار توسط دکتر گرگ شولتز و تیمش ایجاد شد. فکر می کنم ما باید نگاهی فراتر از اصل TIME داشته باشیم. اشتباه نکنید - ما هنوز به دبریدمان خوب و کنترل بیوفیلم نیاز داریم. اما باید به مواردی مانند مدیریت pH زخم و کنترل التهاب نیز توجه کنیم. محصولات جدید زیادی در بازار وجود دارد که با هدف رسیدگی به این عوامل انجام می شود.
رکن بعدی که باید در مورد آن بحث کنیم وضعیت تغذیه بیماران است. ما می توانیم بیمارانی داشته باشیم که اضافه وزن دارند یا چاق هستند اما هنوز سوء تغذیه دارند. کمبود یا عدم تعادل ریزمغذی‌ها و درشت مغذی‌های مناسب می‌تواند بر توانایی درمانی بدن بیمار فشار وارد کند. مطمئن شوید که در حال انجام اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی پایه بر روی سطح آلبومین/پیش آلبومین، سطح ویتامین D و آهن این بیماران هستید. همه این مسائل می تواند بر بهبود زخم تأثیر بگذارد. اطمینان حاصل کنید که ما بیماران خود را به متخصصان تغذیه معرفی می کنیم که می توانند به مدیریت این مشکلات کمک کنند و بیماران ما را با ویتامین ها و مواد معدنی تکمیل کنند.
بسیاری از مواقع زمانی که در حال درمان بیماران هستیم، جنبه سلامت روان مراقبت از زخم مزمن را نادیده می گیریم. داشتن یک بیماری مزمن مانند زخم، بیمار را در معرض خطر افزایش اضطراب و افسردگی قرار می دهد. یک مطالعه نشان داد میزان افسردگی در بیماران مبتلا به زخم های مزمن می تواند تا 45.3٪ باشد. ما همچنین باید به هر گونه نابرابری اجتماعی که ممکن است بیماران ما با آن مواجه باشند، رسیدگی کنیم. دسترسی آنها به لوازم و مراقبت چگونه است؟ آیا بیمار بی خانمان است؟ آیا آنها درآمد ثابتی دارند؟ آیا بیماران در موقعیتی هستند که باید بین پانسمان و غذا تصمیم بگیرند؟ نحوه حمل و نقل آنها چگونه است - آیا آنها می توانند به قرار ملاقات برسند؟
افزودن درمان های کمکی زخم می تواند زمان بهبود زخم را بهبود بخشد. چندین روش درمانی جدید در بازار وجود دارد، از تحریک الکتریکی گرفته تا محصولات بافت سلولی پیشرفته. مطالعات متعدد نشان داده اند که هر چه زودتر استفاده از درمان های کمکی مانند درمان زخم با فشار منفی بر روی زخم هایی که به سختی ترمیم می شوند، نتایج بهتری حاصل شود. استفاده از درمان های کمکی در مراقبت از زخم مزمن مقرون به صرفه بوده و کیفیت مراقبت از بیمار را بهبود می بخشد.
رکن نهایی مراقبت از زخم مزمن، پیشگیری است. همه ما می دانیم که وقتی صحبت از آسیب های فشاری به میان می آید، پیشگیری یک جزء کلیدی است. اما پس از بهبود زخم وریدی پا یا زخم پای دیابتی چه می‌توان گفت؟ میزان عود زخم پای دیابتی بین 30 تا 78 درصد است و این تأثیر زیادی هم بر بیمار و هم بر سیستم مراقبت های بهداشتی دارد. پیشگیری باید بر کنترل شرایط زمینه‌ای متمرکز شود که ما را به دور کامل می‌رساند. سنگ بنای پیشگیری شامل قرار دادن بیماران در درمان فشرده سازی طولانی مدت، سفارش کفش های تخصصی و آموزش انجام معاینات منظم پوست است.
پزشکانی که از بیماران مبتلا به زخم های مزمن مراقبت می کنند، می توانند با چالش های زیادی روبرو شوند. دسته‌بندی مراقبت از زخم مزمن به شش ستون برای مدیریت، یک راه جامع برای ارائه مراقبت مبتنی بر شواهد به بیماران است. ارائه این نوع مراقبت مقرون به صرفه است و همچنین می تواند اقدامات نتیجه را بهبود بخشد. تحقیقات بیشتر در هر یک از این دسته بندی ها ضروری است و درک بهتر و روش مراقبت از بیماران را به ما ارائه می دهد.
