عفونت دستگاه ادراری (UTI) یک عفونت در هر قسمت از سیستم ادراری است. سیستم ادراری شامل کلیه ها، حالب ها، مثانه و مجرای ادرار است. بیشتر عفونت ها دستگاه ادراری تحتانی - مثانه و مجرای ادرار را درگیر می کنند.

زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به UTI هستند. اگر عفونت محدود به مثانه باشد، می تواند دردناک و آزاردهنده باشد. اما اگر عفونت ادراری به کلیه ها سرایت کند، ممکن است مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد شود .

علائم

UTI همیشه علائمی ایجاد نمی کند. هنگامی که آنها انجام می دهند، ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• میل شدید به ادرار کردن که از بین نمی رود
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• دفع مکرر ادرار و دفع مقدار کمی ادرار
• ادرار کدر به نظر می رسد
• ادراری که قرمز، صورتی روشن یا کولای رنگ به نظر می رسد - علائم خون در ادرار
• ادرار با بوی قوی
• درد لگن، در زنان - به ویژه در مرکز لگن و اطراف ناحیه استخوان شرمگاهی

در بزرگسالان مسن‌تر، عفونت‌های ادراری ممکن است نادیده گرفته شوند یا با شرایط دیگر اشتباه گرفته شوند.

انواع عفونت های ادراری

هر نوع UTI ممکن است منجر به علائم خاص تری شود. علائم بستگی به این دارد که کدام قسمت از دستگاه ادراری تحت تأثیر قرار گرفته است.

علل

UTI معمولاً زمانی رخ می دهد که باکتری ها از طریق مجرای ادرار وارد مجرای ادرار شده و شروع به انتشار در مثانه می کنند. سیستم ادراری به گونه ای طراحی شده است که از باکتری ها جلوگیری می کند. اما گاهی اوقات دفاع ها شکست می خورند. هنگامی که این اتفاق می افتد، باکتری ها ممکن است نفوذ کرده و به یک عفونت کامل در دستگاه ادراری تبدیل شوند.

شایع ترین عفونت های ادراری عمدتاً در زنان رخ می دهد و مثانه و مجرای ادرار را درگیر می کند.

• عفونت مثانه. این نوع عفونت ادراری معمولاً توسط اشریشیا کلی (E. coli) ایجاد می شود. E. coli نوعی باکتری است که معمولا در دستگاه گوارش (GI) یافت می شود. اما گاهی اوقات باکتری های دیگر عامل هستند.

  داشتن رابطه جنسی نیز ممکن است منجر به عفونت مثانه شود، اما برای ابتلا به آن نیازی به فعالیت جنسی ندارید. همه زنان به دلیل آناتومی خود در معرض خطر عفونت مثانه هستند. در زنان مجرای ادرار نزدیک به مقعد است. و دهانه مجرای ادرار نزدیک مثانه است. این باعث می شود که باکتری های اطراف مقعد راحت تر وارد مجرای ادرار شده و به مثانه بروند.

• عفونت مجرای ادرار. این نوع عفونت ادراری زمانی رخ می دهد که باکتری دستگاه گوارش از مقعد به مجرای ادرار گسترش یابد. عفونت مجرای ادرار نیز می تواند ناشی از عفونت های مقاربتی باشد. آنها عبارتند از تبخال، سوزاک، کلامیدیا و مایکوپلاسما. این ممکن است به این دلیل اتفاق بیفتد که مجرای ادرار زنان به واژن نزدیک است.

عوامل خطر

UTI در زنان شایع است. بسیاری از زنان در طول زندگی خود بیش از یک UTI را تجربه می کنند.

عوامل خطر UTI که مختص زنان است عبارتند از:

• آناتومی زن. زنان مجرای ادرار کوتاه تری نسبت به مردان دارند. در نتیجه، فاصله کمتری برای باکتری ها برای رسیدن به مثانه وجود دارد.
• فعالیت جنسی. فعال بودن جنسی منجر به عفونت های ادراری بیشتر می شود . داشتن شریک جنسی جدید نیز خطر را افزایش می دهد.
• انواع خاصی از پیشگیری از بارداری استفاده از دیافراگم برای پیشگیری از بارداری ممکن است خطر عفونت ادراری را افزایش دهد . استفاده از عوامل اسپرم کش نیز می تواند خطر را افزایش دهد.
• یائسگی پس از یائسگی، کاهش استروژن در گردش باعث تغییراتی در دستگاه ادراری می شود. این تغییرات می تواند خطر عفونت ادراری را افزایش دهد .

سایر عوامل خطر برای UTI عبارتند از:

• مشکلات دستگاه ادراری. نوزادانی که با مشکلات مجاری ادراری متولد می شوند ممکن است در ادرار کردن دچار مشکل شوند. ادرار می تواند در مجرای ادرار جمع شود، که می تواند باعث عفونت ادراری شود .
• انسداد در دستگاه ادراری. سنگ کلیه یا بزرگ شدن پروستات می تواند ادرار را در مثانه گیر کند. در نتیجه، خطر عفونت ادراری بیشتر است.
• یک سیستم ایمنی سرکوب شده دیابت و سایر بیماری ها می توانند سیستم ایمنی - دفاع بدن در برابر میکروب ها - را مختل کنند. این می تواند خطر عفونت ادراری را افزایش دهد .
• استفاده از کاتتر افرادی که اغلب نمی توانند به تنهایی ادرار کنند باید از لوله ای به نام کاتتر برای ادرار کردن استفاده کنند. استفاده از کاتتر خطر عفونت ادراری را افزایش می دهد . کاتترها ممکن است توسط افرادی که در بیمارستان هستند استفاده شوند. همچنین ممکن است توسط افرادی که مشکلات عصبی دارند که کنترل ادرار را دشوار می کند یا فلج هستند استفاده شود.
• یک روش ادراری اخیر جراحی ادرار یا معاینه دستگاه ادراری شما که شامل ابزارهای پزشکی می شود، هر دو می توانند خطر ابتلا به UTI را افزایش دهند .

عوارض

هنگامی که به موقع و به درستی درمان شود، عفونت های دستگاه ادراری تحتانی به ندرت منجر به عوارض می شود. اما در صورت عدم درمان، عفونت های ادراری می توانند مشکلات سلامتی جدی ایجاد کنند.

عوارض UTI ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عفونت های مکرر، به این معنی که شما دو یا چند UTI در عرض شش ماه یا سه یا بیشتر در یک سال دارید. زنان به ویژه مستعد ابتلا به عفونت های مکرر هستند.
• آسیب دائمی کلیه ناشی از عفونت کلیه به دلیل UTI درمان نشده .
• زایمان نوزاد کم وزن یا نارس در هنگام بروز عفونت ادراری در دوران بارداری.
• تنگی مجرای ادرار در مردان ناشی از عفونت های مکرر مجرای ادرار.
• سپسیس، یک عارضه بالقوه تهدید کننده زندگی از یک عفونت. این یک خطر است به خصوص اگر عفونت از مجرای ادرار به کلیه ها برسد.

جلوگیری

این مراحل ممکن است به کاهش خطر UTI کمک کند :

• مایعات به خصوص آب زیاد بنوشید. نوشیدن آب به رقیق شدن ادرار کمک می کند. این منجر به دفع بیشتر ادرار می شود - به باکتری ها اجازه می دهد تا قبل از شروع عفونت از دستگاه ادراری خارج شوند.
• آب کرن بری را امتحان کنید. مطالعاتی که به بررسی اینکه آیا آب زغال اخته از عفونت ادراری جلوگیری می کند یا خیر، نهایی نیستند. با این حال، نوشیدن آب زغال اخته احتمالا مضر نیست.
• از جلو به عقب پاک کنید. این کار را بعد از ادرار و بعد از اجابت مزاج انجام دهید. به جلوگیری از گسترش باکتری از مقعد به واژن و مجرای ادرار کمک می کند.
• بلافاصله پس از رابطه جنسی مثانه خود را خالی کنید. همچنین یک لیوان پر آب بنوشید تا به شستشوی باکتری ها کمک کنید.
• از محصولات بالقوه تحریک کننده زنانه خودداری کنید. استفاده از آنها در ناحیه تناسلی می تواند مجرای ادرار را تحریک کند. این محصولات شامل اسپری های دئودورانت، دوش و پودر می باشد.
• روش پیشگیری از بارداری خود را تغییر دهید. دیافراگم ها، کاندوم های بدون روغن یا کاندوم های تحت درمان با اسپرم کش می توانند به رشد باکتری ها کمک کنند.