سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)، یک بیماری مداوم است که مزمن نیز نامیده می شود. این بیماری توسط ویروس نقص ایمنی انسانی، که HIV نیز نامیده می شود، ایجاد می شود. اچ‌آی‌وی به سیستم ایمنی آسیب می‌رساند به طوری که بدن کمتر قادر به مبارزه با عفونت و بیماری است. اگر اچ‌آی‌وی درمان نشود، ممکن است سال‌ها طول بکشد تا سیستم ایمنی آنقدر ضعیف شود که به ایدز تبدیل شود . به لطف درمان، اکثر مردم در ایالات متحده به ایدز مبتلا نمی شوند .
اچ آی وی از طریق تماس با اندام تناسلی مانند هنگام رابطه جنسی بدون کاندوم منتقل می شود. این نوع عفونت، عفونت مقاربتی نامیده می شود که به آن STI نیز می گویند. HIV همچنین از طریق تماس با خون، مانند زمانی که افراد از سوزن یا سرنگ مشترک استفاده می کنند، منتقل می شود. همچنین ممکن است فرد مبتلا به HIV درمان نشده ، ویروس را در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی به کودک منتقل کند.
هیچ درمانی برای HIV / ایدز وجود ندارد . اما داروها می توانند عفونت را کنترل کرده و از بدتر شدن بیماری جلوگیری کنند. درمان های ضد ویروسی برای HIV مرگ و میر ناشی از ایدز را در سراسر جهان کاهش داده است . تلاش‌های مداومی برای ایجاد راه‌هایی برای پیشگیری و درمان HIV / AIDS در کشورهای فقیر در دسترس است.
علائم HIV و ایدز بسته به فرد و مرحله عفونت متفاوت است.
عفونت اولیه که HIV حاد نیز نامیده می شود
برخی از افراد آلوده به HIV در عرض 2 تا 4 هفته پس از ورود ویروس به بدن به بیماری شبیه آنفولانزا مبتلا می شوند. این مرحله ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد. برخی افراد در این مرحله هیچ علامتی ندارند.
علائم احتمالی عبارتند از:
تب.
سردرد.
دردهای عضلانی و درد مفاصل.
کهیر.
گلو درد و زخم های دردناک دهان.
غدد لنفاوی متورم که گره‌ها نیز نامیده می‌شوند، عمدتا روی گردن هستند.
اسهال
کاهش وزن.
سرفه.
عرق شبانه.
این علائم می توانند آنقدر خفیف باشند که ممکن است متوجه آنها نشوید. با این حال، مقدار ویروس در جریان خون شما، به نام بار ویروسی، در این زمان زیاد است. در نتیجه، عفونت در طول عفونت اولیه راحت تر از مرحله بعدی به دیگران سرایت می کند.
در این مرحله از عفونت، HIV هنوز در بدن و سلول های سیستم ایمنی به نام گلبول های سفید وجود دارد. اما در طول این مدت، بسیاری از افراد علائم یا عفونت هایی را که HIV می تواند ایجاد کند ، ندارند .
این مرحله برای افرادی که درمان ضد رتروویروسی، که ART نیز نامیده می شود، دریافت نمی کنند، می تواند سال ها طول بکشد. برخی افراد خیلی زودتر به بیماری شدیدتر مبتلا می شوند.
همانطور که ویروس به تکثیر و تخریب سلول های ایمنی ادامه می دهد، ممکن است عفونت های خفیف یا علائم طولانی مدت مانند:
تب.
خستگی.
غدد لنفاوی متورم، که اغلب یکی از اولین علائم عفونت HIV هستند .
اسهال
کاهش وزن.
عفونت قارچی دهان که برفک نیز نامیده می شود.
زونا که هرپس زوستر نیز نامیده می شود.
ذات الریه.
درمان های ضد ویروسی بهتر مرگ و میر ناشی از ایدز را در سراسر جهان کاهش داده است . به لطف این درمان های نجات دهنده، امروزه اکثر افراد مبتلا به HIV در ایالات متحده به ایدز مبتلا نمی شوند . اچ‌آی‌وی بدون درمان اغلب در عرض 8 تا 10 سال به ایدز تبدیل می‌شود.
ابتلا به ایدز یعنی سیستم ایمنی بدن شما بسیار آسیب دیده است. افراد مبتلا به ایدز بیشتر به بیماری هایی مبتلا می شوند که اگر سیستم ایمنی سالمی داشتند به آنها مبتلا نمی شدند. به این موارد عفونت های فرصت طلب یا سرطان های فرصت طلب می گویند. برخی از افراد در مرحله حاد بیماری دچار عفونت های فرصت طلب می شوند.
عرق می کند
لرز
تبی که مدام عود می کند.
اسهال مداوم
غدد لنفاوی متورم.
لکه ها یا ضایعات سفید دائمی روی زبان یا دهان.
خستگی مداوم.
ضعف.
کاهش وزن سریع.
بثورات یا برجستگی های پوستی.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر فکر می کنید ممکن است به HIV آلوده شده باشید یا در خطر ابتلا به این ویروس هستید، در اسرع وقت به یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.
HIV توسط یک ویروس ایجاد می شود. این بیماری می تواند از طریق تماس جنسی، شلیک به مواد مخدر یا استفاده از سوزن های مشترک و تماس با خون آلوده گسترش یابد. همچنین ممکن است در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی از والدین به کودک سرایت کند.
HIV گلبول های سفید خون به نام سلول های CD4 T را از بین می برد. این سلول‌ها نقش زیادی در کمک به بدن در مبارزه با بیماری دارند. هرچه سلول های CD4 T کمتری داشته باشید، سیستم ایمنی بدن شما ضعیف تر می شود.
چگونه HIV به ایدز تبدیل می شود؟
شما می توانید سال ها قبل از اینکه به ایدز تبدیل شود، یک عفونت HIV با علائم کم یا بدون علائم داشته باشید . ایدز زمانی تشخیص داده می‌شود که تعداد سلول‌های CD4 T به زیر 200 برسد یا فقط در صورت ابتلا به ایدز دچار عارضه‌ای مانند عفونت جدی یا سرطان شوید .
اگر خون، منی یا مایعات آلوده از واژن وارد بدن شما شود، می توانید به HIV مبتلا شوید . این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که شما:
رابطه جنسی داشته باشید. در صورت داشتن رابطه جنسی واژینال یا مقعدی با شریک آلوده ممکن است مبتلا شوید. رابطه جنسی دهانی خطر کمتری دارد. این ویروس می‌تواند از طریق زخم‌های دهان یا پارگی‌های کوچکی که می‌تواند در رکتوم یا واژن در حین رابطه جنسی ایجاد شود، وارد بدن شما شود.
به اشتراک گذاشتن سوزن برای تزریق مواد مخدر. استفاده مشترک از سوزن ها و سرنگ هایی که آلوده شده اند شما را در معرض خطر بالای ابتلا به HIV و سایر بیماری های عفونی مانند هپاتیت قرار می دهد.
تزریق خون انجام دهید. گاهی ممکن است ویروس از طریق خون اهداکننده منتقل شود. بیمارستان ها و بانک های خون منبع خون را برای HIV بررسی می کنند . بنابراین این خطر در جاهایی که این اقدامات احتیاطی انجام می شود کم است. این خطر ممکن است در کشورهای فقیر منابع که قادر به غربالگری تمام خون های اهدایی نیستند، بیشتر باشد.
بارداری، زایمان یا شیردهی داشته باشید. افراد باردار مبتلا به HIV می توانند این ویروس را به نوزادان خود منتقل کنند. افرادی که HIV مثبت هستند و در دوران بارداری برای عفونت تحت درمان قرار می گیرند، می توانند تا حد زیادی خطر را برای نوزادان خود کاهش دهند.
شما نمی توانید از طریق تماس اتفاقی به HIV مبتلا شوید. این بدان معناست که شما نمی توانید با در آغوش گرفتن، بوسیدن، رقصیدن یا دست دادن با فردی که مبتلا به این عفونت است، به اچ آی وی یا ایدز مبتلا شوید.
HIV از طریق هوا، آب یا نیش حشرات منتقل نمی شود. با اهدای خون نمی توانید به اچ آی وی مبتلا شوید .
هر کس در هر سن، نژاد، جنس یا گرایش جنسی ممکن است مبتلا به HIV / AIDS باشد . با این حال، اگر شما :
رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشید. هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم جدید لاتکس یا پلی اورتان استفاده کنید. رابطه مقعدی از رابطه جنسی واژینال خطرناک تر است. اگر بیش از یک شریک جنسی داشته باشید، خطر ابتلا به HIV افزایش می یابد.
بیماری مقاربتی داشته باشید . بسیاری از بیماری های مقاربتی باعث ایجاد زخم های باز در ناحیه تناسلی می شوند. این زخم ها به HIV اجازه ورود به بدن را می دهند.
داروهای غیرمجاز را تزریق کنید. اگر سوزن و سرنگ مشترک دارید، ممکن است در معرض خون آلوده قرار بگیرید.
عفونت HIV سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف می کند. عفونت احتمال ابتلا به بسیاری از عفونت ها و انواع خاصی از سرطان را افزایش می دهد.
عفونت های مشترک HIV/AIDS
پنومونی پنوموسیستیس که PCP نیز نامیده می شود. این عفونت قارچی می تواند باعث بیماری شدید شود. در ایالات متحده به دلیل درمان اچ آی وی / ایدز این اتفاق نمی افتد . اما PCP همچنان شایع ترین علت ذات الریه در افراد آلوده به HIV است .
کاندیدیازیس که برفک نیز نامیده می شود. کاندیدیازیس یک عفونت شایع مرتبط با HIV است . باعث ایجاد یک پوشش ضخیم و سفید روی دهان، زبان، مری یا واژن می شود.
سل که سل نیز نامیده می شود. سل یک عفونت فرصت طلب شایع است که با HIV مرتبط است . در سراسر جهان، سل عامل اصلی مرگ و میر در میان افراد مبتلا به ایدز است . به دلیل استفاده گسترده از داروهای HIV ، در ایالات متحده کمتر رایج است .
سیتومگالوویروس. این ویروس رایج تبخال در مایعات بدن مانند بزاق، خون، ادرار، مایع منی و شیر مادر منتقل می شود. سیستم ایمنی سالم ویروس را غیرفعال می کند، اما در بدن باقی می ماند. اگر سیستم ایمنی ضعیف شود، ویروس فعال می شود و باعث آسیب به چشم ها، دستگاه گوارش، ریه ها یا سایر اندام ها می شود.
مننژیت کریپتوکوکی مننژیت تورم و تحریک غشاء و مایع اطراف مغز و نخاع است که به آن التهاب می گویند. مننژیت کریپتوکوکی یک عفونت شایع سیستم عصبی مرکزی است که با HIV مرتبط است . قارچی که در خاک یافت می شود باعث ایجاد آن می شود.
توکسوپلاسموز این عفونت توسط توکسوپلاسما گوندی ایجاد می شود، یک انگل که عمدتا توسط گربه ها پخش می شود. گربه های آلوده انگل ها را در مدفوع خود دفع می کنند. سپس انگل ها می توانند به سایر حیوانات و انسان ها سرایت کنند.
توکسوپلاسموز می تواند باعث بیماری قلبی شود. تشنج زمانی اتفاق می افتد که به مغز سرایت کند. و می تواند کشنده باشد.
لنفوم. این سرطان از گلبول های سفید شروع می شود. شایع ترین علامت اولیه تورم بدون درد غدد لنفاوی است که اغلب در گردن، زیر بغل یا کشاله ران هستند.
سارکوم کاپوزی این تومور دیواره رگ های خونی است. سارکوم کاپوزی اغلب به صورت زخم های صورتی، قرمز یا بنفش به نام ضایعات روی پوست و در دهان در افراد با پوست سفید ظاهر می شود. در افرادی که پوست سیاه یا قهوه ای دارند، ضایعات ممکن است قهوه ای تیره یا سیاه به نظر برسند. سارکوم کاپوزی همچنین می تواند اندام های داخلی از جمله ریه ها و اندام های دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار دهد.
سرطان های مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV). اینها سرطان های ناشی از عفونت HPV هستند . آنها شامل سرطان مقعد، دهان و دهانه رحم هستند.
سندرم هدر رفتن اچ آی وی / ایدز درمان نشده می تواند باعث کاهش وزن زیادی شود. اسهال، ضعف و تب اغلب با کاهش وزن اتفاق می افتد.
مغز و سیستم عصبی که عصب شناختی نامیده می شود. HIV می تواند علائم عصبی مانند گیجی، فراموشی، افسردگی، اضطراب و مشکل در راه رفتن را ایجاد کند. شرایط عصبی مرتبط با HIV می تواند از علائم خفیف تغییرات رفتاری و کاهش عملکرد ذهنی تا زوال عقل شدید که باعث ضعف و ناتوانی در عملکرد می شود متغیر باشد.
بیماری کلیوی. نفروپاتی مرتبط با HIV (HIVAN) تورم و تحریک فیلترهای ریز کلیه ها است که التهاب نامیده می شود. این فیلترها مایعات و مواد زائد اضافی را از خون خارج کرده و به ادرار می رسانند. بیماری کلیوی اغلب سیاه پوستان و اسپانیایی تبارها را تحت تاثیر قرار می دهد.
بیماری کبد. بیماری کبد نیز یک عارضه عمده است، عمدتاً در افرادی که هپاتیت B یا هپاتیت C نیز دارند.
هیچ واکسنی برای جلوگیری از عفونت HIV و هیچ درمانی برای HIV / AIDS وجود ندارد . اما شما می توانید از خود و دیگران در برابر عفونت محافظت کنید.
برای کمک به جلوگیری از گسترش HIV :
پروفیلاکسی قبل از مواجهه را در نظر بگیرید که PrEP نیز نامیده می شود. دو داروی PrEP وجود دارد که به صورت خوراکی مصرف می شود که به آن خوراکی نیز می گویند و یک داروی PrEP که به صورت تزریقی تجویز می شود. داروهای خوراکی امتریسیتابین-تنوفوویر دیزوپروکسیل فومارات (Truvada) و امتریسیتابین-تنوفوویر آلافنامید فومارات (Descovy) هستند. داروی تزریقی کابوتگراویر (آپرتود) نام دارد. PrEP می تواند خطر ابتلا به HIV را در افراد در معرض خطر بسیار بالا کاهش دهد.
اگر در معرض HIV قرار گرفته اید، از پروفیلاکسی پس از مواجهه، که PEP نیز نامیده می شود، استفاده کنید . اگر فکر می کنید از طریق رابطه جنسی، سوزن یا در محل کار در معرض تماس قرار گرفته اید، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید. مصرف PEP در اسرع وقت در 72 ساعت اول می تواند خطر ابتلا به HIV را تا حد زیادی کاهش دهد . شما باید دارو را به مدت 28 روز مصرف کنید.
هر بار که رابطه مقعدی یا واژینال دارید از کاندوم جدید استفاده کنید. هر دو کاندوم مردانه و زنانه موجود است. اگر از روان کننده استفاده می کنید، مطمئن شوید که بر پایه آب است. روان کننده های مبتنی بر روغن می توانند کاندوم ها را ضعیف کرده و باعث شکستگی آن ها شوند.
در حین رابطه جنسی دهانی، از یک کاندوم برش خورده یا یک تکه لاتکس پزشکی به نام بند دندان بدون روان کننده استفاده کنید.
به شرکای جنسی خود بگویید که HIV دارید . مهم است که به همه شرکای جنسی فعلی و گذشته خود بگویید که HIV مثبت هستید . آنها نیاز به آزمایش دارند.
از سوزن های تمیز استفاده کنید. اگر از سوزن برای تزریق داروهای غیرقانونی استفاده می کنید، مطمئن شوید که سوزن ها استریل هستند. آنها را به اشتراک نگذارید از برنامه های تعویض سوزن در جامعه خود استفاده کنید. برای مصرف مواد مخدر خود به دنبال کمک باشید.
اگر باردار هستید، فورا مراقبت های پزشکی را دریافت کنید. شما می توانید HIV را به کودک خود منتقل کنید. اما اگر در دوران بارداری تحت درمان قرار بگیرید، می توانید خطر ابتلا به نوزاد خود را تا حد زیادی کاهش دهید.
ختنه مردان را در نظر بگیرید. مطالعات نشان می دهد که برداشتن پوست ختنه گاه از آلت تناسلی به نام ختنه می تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت HIV کمک کند
