زخم بستر زخم هایی هستند که در اثر فشار طولانی مدت روی پوست شما ایجاد می شوند . افرادی که برای مدت طولانی بی حرکت هستند، مانند کسانی که در بستر هستند یا از ویلچر استفاده می کنند، بیشتر در معرض خطر زخم بستر هستند. این زخم های دردناک یا زخم های فشاری می توانند بزرگ شوند و منجر به عفونت شوند. در برخی موارد، زخم بستر می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
همچنین ممکن است این اصطلاحات را برای زخم بستر بشنوید:
کارشناسان تخمین می زنند که سالانه 2.5 میلیون آمریکایی دچار زخم بستر می شوند. هر کسی ممکن است به زخم بستر مبتلا شود.
زخم بستر می تواند از هر جایی شروع شود. به عنوان مثال، افرادی که از اکسیژن درمانی استفاده می کنند ممکن است بر روی پل های بینی، گوش یا پشت سر خود دچار زخم های فشاری شوند. زخم‌های فشاری نیز می‌توانند در داخل دهان شما از دندان مصنوعی نامناسب ، لوله‌گذاری یا تهویه مکانیکی ایجاد شوند .
اما زخم بستر به احتمال زیاد در قسمت‌هایی از بدن که استخوان‌های شما نزدیک‌ترین نقطه به پوست شما قرار دارند ایجاد می‌شود، مانند:
زخم بستر زمانی رخ می دهد که فشار جریان خون را به پوست شما کاهش یا قطع می کند. این کمبود جریان خون می تواند باعث ایجاد آسیب زخم فشاری در کمتر از دو ساعت شود. سلول های پوست روی اپیدرم (لایه بیرونی پوست) شروع به مردن می کنند. با شکسته شدن سلول های مرده، زخم فشاری ایجاد می شود.
زخم بستر زمانی که فشار همراه با موارد زیر وجود داشته باشد بیشتر ایجاد می شود.
افرادی که پوست نازک تری دارند و افرادی که توانایی حرکتی محدودی دارند (یا هیچ) احتمال بیشتری برای ابتلا به زخم بستر دارند. این افراد شامل افرادی هستند که:
کودکان و بزرگسالان با شرایط سلامتی خاص بیشتر در معرض ابتلا به زخم بستر هستند. این شرایط عبارتند از:
زخم بستر می تواند دردناک و خارش دار باشد. اما برخی از افرادی که احساسات کسل کننده دارند، قادر به احساس آن نیستند. ظاهر زخم بستر و علائم آن بسته به مرحله زخم متفاوت است.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از یک سیستم مرحله بندی برای تعیین شدت زخم فشاری استفاده می کنند.
مراحل زخم بستر یا زخم فشاری عبارتند از:
زخم بستر خطر ابتلا به عفونت های باکتریایی بالقوه تهدید کننده زندگی مانند سلولیت و سپتی سمی را افزایش می دهد . ممکن است دچار سپسیس شوید یا نیاز به قطع عضو داشته باشید . در سراسر جهان، زخم بستر هر سال منجر به مرگ بیش از 24000 نفر می شود.
برخی از افراد مجاری سینوسی ایجاد می کنند، که مجاری هستند که آسیب زخم فشاری را به ساختارهای عمیق تر در بدن شما متصل می کنند. بسته به اتصال مجرای سینوسی، ممکن است ایجاد شود:
تب و لرز اغلب اولین علائم عفونت هستند. زخم فشاری ممکن است به شرح زیر باشد:
ممکن است برای تشخیص و درمان به متخصص زخم مراجعه کنید. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی زخم بستر را بر اساس ظاهر آنها تشخیص داده و مرحله بندی می کنند. ارائه دهنده شما از زخم برای نظارت بر بهبود زخم عکس می گیرد.
ممکن است آزمایش‌های خاصی را برای بررسی عفونت‌ها انجام دهید، مانند:
شما یا یک مراقب ممکن است بتوانید مراحل 1 یا 2 زخم بستر را درمان کنید. برای مراحل 3 یا 4 زخم بستر، ممکن است به متخصص زخم مراجعه کنید. بسته به شدت زخم فشاری، ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا زخم بهبود یابد.
برای درمان آسیب فشاری، شما یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تان ممکن است:
برای زخم‌های فشاری عمیق و شدید، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما بافت‌های مرده را طی فرآیندی به نام دبریدمان خارج می‌کند. ارائه دهنده شما بافت مرده را با استفاده از چاقوی جراحی برمی دارد. یا ممکن است از پمادهایی استفاده کنند که به بدن شما کمک می کند تا بافت مرده را حل کند. ارائه دهنده شما ممکن است ابتدا ناحیه مورد نظر را با یک بی حس کننده موضعی بی حس کند ، زیرا حتی اگر بافت مرده است، ناحیه اطراف آن مرده نیست.
بسته به علائم خود، ممکن است مصرف کنید:
زخم های فشاری مراحل 3 یا 4 که عمیق هستند یا ناحیه وسیعی از پوست را تحت تاثیر قرار می دهند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. ممکن است برای بستن زخم و بهبود بهبود نیاز به پیوند پوست داشته باشید.
این مراحل می تواند خطر ابتلا به زخم بستر را کاهش دهد:
