گلوکوم
گلوکوم به افزایش فشار داخل چشم گفته می‌شود.
عوامل افزایش دهنده فشار چشم:
نوع غذا، دارو و زور زدن، پلک زدن، فشردن پلک ها به واسطه نور و خیره شدن به سمت بالا، فشار خون بالا، یووئیت، جداشدگی شبکیه
ممکن است گلوکوم در افرادی که قرنیه نازک دارند تشخیص داده نشود، زیرا به علت این نازکی قرنیه، فشار داخل چشم به اشتباه کم اندازه گیری می شود.
انواع گلوکوم:
1)گلوکوم با زاویه باز(شایع‌ترین نوع)
2) گلوکوم با انسداد زاویه ای(یا انسداد پاپیلاری)
3)گلوکوم سرشتی(Congenital)
علائم بالینی:
دیدن هاله در اطراف اشیای نورانی
مشکل در تمرکز
وجود مشکل در نور کم
از بین رفتن دید محیطی
احساس درد و ناراحتی در اطراف چشم و سردرد
کم رنگ شدن و فرورفتگی صفحه عصب بینایی
درمان دارویی:
هدف اولیه در درمان بیماران مبتلا به فشار داخل چشمی بالا و مبتلایان به گلوکوم کم فشار با زوال پیشرونده میدان بینایی، رساندن فشار داخل چشم حدود ۳۰ درصد کمتر از فشار فعلی است.
در شروع درمان از بتا بلوکرها استفاده می‌شود و درمان از یک چشم شروع می شود.
درمان جراحی:
1) جراحی لیزری (ترابکولوپلاستی لیزری)
2) ایریدوتومی محیطی
3) روش های فیلترینگ(متداول ترین روش جراحی برای گلوکوم مزمن)
4) ترابکولکتومی (خارج کردن قسمتی از شبکه ترابکولار)
5) سیستم تخلیه یا شانت(قرار دادن لوله های باز در فضای اتاق قدامی و هدایت مایع زلالیه به یک مخزن در فضای ملتحمه)
عوامل خطرزا در گلوکوم:
بیماری قلبی عروقی
دیابت ملیتوس
سابقه گلوکوم در خانواده
سندروم میگرنی
نزدیک بینی(میوپیا)
سن بالا
سابقه ضربه های چشمی
سابقه استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای موضعی و سیستمیک
از آنجا که در دارو درمانی گلوکوم، لازم است بیمار تا پایان عمر خود دارو مصرف کند پس آموزش به بیمار اهمیت دارد.
توضیح در مورد تداخل داروهای کنترل گلوکوم با سایر داروها(مدربودن استلازولامید تاثیر فزاینده ای بر مدربودن داروهای ضد فشار خون دارد بنابراین بیمار باید از نظر علایم هیپوکالمی بررسی شود)
توضیح در مورد تاثیر داروهای کنترل گلوکوم بر بینایی(داروهای میوتیک یا مقلد سمپاتیک باعث تغییر کانون بینایی می شود)
حمایت عاطفی از بیمار
انجام معاینات چشم پزشکی اعضای خانواده بیمار هر دو سال یکبار برای تشخیص به موقع گلوکوم
بیمار نباید به سمت چشم عمل شده بخوابد.
