همه ما در طول زندگی در مقاطعی با استرس روبرو هستیم. خواه نگران روابط باشد، کار یا خانواده، این یک تجربه مشترک انسانی است که همه ما را تحت تاثیر قرار می دهد. با شیوع بیماری همه گیر و نگرانی های بهداشتی در اخبار اخیر، وضعیت فقط بدتر شده است. در حالی که سطحی از استرس طبیعی و قابل کنترل است، اما زمانی که برای مدت طولانی طول بکشد یا مزمن شود، می تواند به یک موضوع جدی تبدیل شود و حتی در عوارض جسمی ظاهر شود. چیزی که ممکن است ندانید این است که استرس روانی می تواند بر سیستم ایمنی و روند بهبود زخم نیز تأثیر بگذارد.

چرا زخم ها در هنگام استرس بهبود می یابند؟

به طور گسترده ای به رسمیت شناخته شده است که استرس روانی می تواند بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر بگذارد و یک سیستم ایمنی سالم نقش مهمی در بهبود مؤثر زخم دارد. برای درک اینکه چگونه این کار می کند، مهم است که ابتدا چگونگی واکنش بدن به استرس را بررسی کنید.

هنگامی که در یک موقعیت استرس زا قرار می گیریم، بخش کوچکی از مغز (همچنین به عنوان هیپوتالاموس شناخته می شود) بدن را در حالت آماده باش قرار می دهد. سپس بدن ما اپی نفرین و نوراپی نفرین را آزاد می کند. مواد شیمیایی مسئول پاسخ "جنگ یا گریز" ما. در حالی که در شرایط خاصی این می تواند مفید باشد، برای مثال زمانی که ما در معرض خطر هستیم، در موارد دیگر، این مواد شیمیایی می تواند منجر به عوارض فیزیکی مانند افزایش فشار خون و ضربان قلب شود.

ماده شیمیایی دیگری به نام کورتیزول نیز ترشح می شود که در این مواقع انرژی و آدرنالین اضافی بدن را تامین می کند. کورتیزول قند را برای انرژی و مواد دیگری فراهم می کند که به ترمیم بافت کمک می کند و در عین حال سیستم های دیگر را سرکوب می کند تا بدن بتواند روی پاسخ به استرس تمرکز کند.

متأسفانه، با گذشت زمان افزایش کورتیزول می‌تواند بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارد و با توانایی بدن در تولید سیتوکین‌ها که می‌توانند در مراحل اولیه فرآیند بهبودی یکپارچه باشند، تداخل ایجاد کند. اگر استرس ادامه پیدا کند، بدن برای مبارزه با سموم و کنترل التهاب که عنصر ضروری برای بهبود زخم است، دشوارتر خواهد بود. این اثر بیشتر توسط یک مطالعه بالینی که پیشرفت بهبود زخم و سطح کورتیزول را در 24 نفر پس از انجام بیوپسی پانچ کوچک ارزیابی کرد، پشتیبانی شد.

تحقیقات اضافی در مورد تأثیر استرس بر بهبود زخم

• اولین مطالعه ای که ارتباط بین استرس و بهبود زخم را بررسی می کند، تأثیر استرس مزمن را بر مراقبان مراقبت از عزیزان مبتلا به بیماری آلزایمر یا سایر زوال عقل ارزیابی کرد. آنها دریافتند که زنان مراقب 24 درصد بیشتر طول می کشند تا بهبود پیدا کنند.

• در نمونه دیگری از 11 دانشجوی دندانپزشکی ، زخم های بیوپسی به طور متوسط ​​40 درصد کندتر در طول زمان معاینه نسبت به تعطیلات بهبود یافتند. در واقع، هر دانش‌آموزی که در این مطالعه حضور داشت، در طول امتحانات با سرعت کمتری بهبود یافت.

• مطالعه بعدی که زخم های تاول را در 36 زن مورد بررسی قرار داد، نشان داد افرادی که استرس بیشتری را گزارش کرده بودند، به طور قابل توجهی سطوح پایین تری از 2 سایتوکین مهم در محل زخم داشتند.

اگرچه عوامل متعددی می‌توانند بهبود زخم را مختل کنند، اما این مطالعات (و سایر مطالعات) به وضوح تأثیر بالقوه استرس بر بدن و توانایی آن برای بهبودی مؤثر را نشان می‌دهند.

استرس و بهبودی پس از جراحی

تأثیر استرس روانی می تواند به ویژه زمانی که فردی نیاز به جراحی داشته باشد مرتبط باشد. زیرا افسردگی، اضطراب و درد شایع هستند و می توانند منجر به استرس بیشتر شوند. در واقع، چندین مطالعه نشان داده اند که سطوح بالاتر اضطراب و افسردگی حتی قبل از جراحی با نتایج ضعیف تری همراه بوده و می تواند بر بهبود زخم تأثیر بگذارد.

علاوه بر این، زخم‌های مزمن یا دیر التیام که به‌درستی درمان نمی‌شوند، می‌توانند بدتر شوند. منجر به عفونت و بستری طولانی تر در بیمارستان می شود.

تاثیر استرس بر بهبود زخم دیابتی

افرادی که با دیابت دست و پنجه نرم می کنند، اغلب از زخم های دیر التیام مانند زخم پای دیابتی رنج می برند . اگر به این موارد توجه نشود، این نوع زخم ها می توانند منجر به عوارض جدی مانند قطع عضو شوند. تخمین زده می شود که زخم پای دیابتی عامل اصلی حدود 80 درصد از قطع عضوهای اندام تحتانی است.

مطالعه ای که در مجله علم و فناوری دیابت منتشر شد ، ارتباط بین استرس و آرامش و بهبود زخم را در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی نشان داد. آنها در ادامه خاطرنشان کردند که در حالی که تأثیر استرس فیزیولوژیکی بر بهبود زخم به طور خاص در جمعیت دیابتی مورد بررسی قرار نگرفته است، مطالعات نشان داده اند که مدیریت استرس تأثیر مثبتی بر افراد مبتلا به دیابت دارد.

نکات مفید برای مدیریت استرس

عامل دیگری که در اینجا باید در نظر گرفت این است که مردم اغلب راه‌های ناسالم را برای مقابله با استرس روانی اتخاذ می‌کنند که می‌تواند وضعیت را حتی بدتر کند. رفتارهای ناسالم مانند سیگار کشیدن، رژیم غذایی نامناسب و خواب کم مطمئناً می تواند در افزایش سطح استرس و اختلال در روند بهبودی نقش داشته باشد.

خوشبختانه، گنجاندن عادات سالم و استراتژی های مقابله ای در زندگی زمانی که با استرس مواجه می شوید، می تواند به جلوگیری از تبدیل شدن آن به یک موضوع بسیار بزرگتر کمک کند. در اینجا چند نکته برای مقابله با استرس و عوامل محرک وجود دارد:

• بیرون بروید و ورزش کنید.

• تمرینات تنفس عمیق را انجام دهید.

• رژیم غذایی سالم را حفظ کنید.

• افکار را به چالش بکشید و سعی کنید تفکر خود را مجدداً چارچوب بندی کنید.

• سعی کنید تا 10 بشمارید یا یک مانترا ایجاد کنید.

• به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید یا چیزی خنده دار تماشا کنید.

• تکنیک های ذهن آگاهی و مدیتیشن را بیاموزید.

• افکار خود را در یک دفترچه یادداشت کنید.

• روی چیزی مثبت تمرکز کنید.

• با یک متخصص صحبت کنید، حمایت اجتماعی پیدا کنید یا در یک کلاس مدیریت استرس شرکت کنید.