اسپیرومتری
دَم سنجی یا اسپیرومتری روشی رایج برای اندازهگیری و ثبت ظرفیت تنفسی شش ها است. از دمسنجی برای اندازهگیری برخی از حجم ها و ظرفیت های ریوی در بیماران ریوی مانند آسم، بیماریهای ریوی انسدادی مزمن (COPD) و بیماری های تحدیدی ریوی جهت تشخیص و ارزیابی شدت بیماری استفاده میشود.
اسپیرومتری همچنین به صورت دورهای جهت بررسی عملکرد ریه افراد دچار بیماری مزمن و کارگران در معرض بیماری های ریوی انجام میشود.
دستگاه اسپیرومتری
اسپیرومتر دستگاهی است که حجمهای دمی و بازدمی را اندازه میگیرد. سرعت جریان را میتوان با رسم نمودار حجم در برابر زمان محاسبه کرد. به طور معمول، ظرفیت حیاتی (VC) به صورت تفاوت یک دم کامل تا ظرفیت کل ریه (TLC) با یک بازدم کامل تا حجم باقی مانده (RV) اندازهگیری میشود
اسپیرومتری چگونه انجام می شود؟
تست اسپیرومتری که غالباً ۱۵ دقیقه طول می کشد، بر روی یک صندلی می نشینید. گیره ای روی بینی قرارمی گیرد تا سوراخ های بینی بسته شود و همه هوایی که قرار است استنشاق کنید از دهان وارد شود. سپس ماسک تنفسی روی دهان قرار داده می شود. در این مرحله باید نفس عمیق بکشید و چند ثانیه نگه دارید. سپس با نهایت شدتی که می توانید هوا را بیرون بدهید.
این تست سه مرتبه انجام می شود که اگر بین نتایج به دست آمده، تفاوت زیاد باشد ممکن است دوباره از شما خواسته شود چند مرتبه دیگر این کار را تکرار کنید. در نهایت بیشترین مقدار از سه نتیجه نزدیک به هم، به عنوان نتیجه نهایی ثبت میشود.