پانسمان هیدروژل هیدروژل ها شبکه های سه بعدی پلیمرهای آبدوست حاوی درصدهای مختلف آب هستند که به دلیل وجود پسماندهای آبدوست، حجم زیادی از مایع را به هم متصل می کنند.
خواص آب دوست آنها را قادر می سازد تا ترشحات اضافی را جذب کنند و در عین حال یک محیط زخم مرطوب ایجاد کنند.
فرمولاسیون ممکن است متفاوت باشد، اما هیدروژل ها اغلب یا بر پایه گلیسیرین هستند یا حاوی 90٪ آب در یک پایه ژل هستند.
آنها در ورق، ژل، اسپری، گاز آغشته شده یا نوارهای بسته بندی در دسترس هستند. هیدروژل ها برای ترمیم زخم مرطوب، دبریدمان اتولیتیک و قادر به جذب حداقل مقدار مایع هستند.
آنها همچنین رطوبت را به بستر زخم اضافه می کنند، چسبنده نیستند و در صورت استفاده سرد به تسکین درد کمک می کنند. هیدروژل ها را می توان بر روی زخم های با ضخامت جزئی و کامل که خشک یا مرطوب هستند، در زخم های دانه دار، ساییدگی، سوختگی با ضخامت جزئی، واکنش های پوستی به تشعشع، زخم های نکروزه و زخم های پوشیده شده با اسکار استفاده کرد. موارد منع مصرف شامل سوختگی با ضخامت کامل و زخم های متوسط تا زیاد تخلیه می شود. از مزایای استفاده از هیدروژل ها می توان به خنک کننده و تسکین دهنده بودن آنها اشاره کرد و ممکن است برای زخم های عفونی استفاده شود. هیدروژل ها هیدراتاسیون اسکار و بافت غیرقابل زنده را برای تقویت دبریدمان فراهم می کنند. آنها همچنین ترمیم زخم و اپیتلیال شدن را تسهیل می کنند. معایب شامل این است که ورقه های ژل باید به اندازه دقیق زخم بریده شوند تا از خیساندن بافت اطراف جلوگیری شود. هیدروژل ها همچنین به یک پوشش پانسمان ثانویه نیاز دارند و ژل در صورت عدم پوشاندن می تواند آب شود. یادآوری ها : برای جلوگیری از خیساندن پوست اطراف باید مراقب باشید. برای جذب سبک تا متوسط استفاده کنید. زخم را بین تغییر پانسمان با نرمال سالین یا طبق توصیه های سازنده تمیز کنید. پانسمان هر 1-4 روز در صورت نیاز تغییر می کند. برای سوختگی ناشی از تشعشع، پانسمان ممکن است در یخچال نگهداری شود و روی زخم سرد بمالد تا تسکین دهنده و کاهش درد باشد.