پانسمان های آلژینات از الیاف پلی ساکارید طبیعی که از جلبک دریایی فرآوری شده به دست می آیند ساخته می شوند. این پانسمان های غیر بافته و بدون چسب بسیار جذب، نرم و سازگار هستند. بسته بندی، چسباندن یا روی زخم هایی با اشکال نامنظم به راحتی بسته بندی می شوند. از آنجایی که آنها خاصیت چسبندگی ندارند، باید از پانسمان های ثانویه برای محکم کردن پانسمان های آلژینات استفاده شود. پانسمان های آلژینات در اشکال و اشکال مختلفی موجود است تا با انواع وسیعی از زخم ها سازگار باشد.

 تشکیل ژل پانسمان آلژینات

پانسمان های آلژینات از طریق یک روش عملکرد منحصر به فرد که به آنها اجازه می دهد مقادیر زیادی اگزودا را جذب کنند، به مزیت بالینی خود می رسند. تا 20 برابر وزن خود. هنگامی که پانسمان با ترشح زخم تماس پیدا می کند، الیاف آلژینات از طریق فرآیند تبادل یونی، یک ماده ژل مانند نرم و مرطوب را تشکیل می دهند. ژل تشکیل شده در این روش نه تنها به ایجاد یک محیط مرطوب ترمیم زخم کمک می کند، بلکه فتیله جانبی اگزودا را نیز مسدود می کند و به کاهش خیساندن زخم کمک می کند. از آنجایی که ژل به محل زخم نمی‌چسبد، تروما و درد در طول استفاده روزمره و تعویض پانسمان محدود می‌شود. ژل به راحتی با آبیاری با محلول نمک از محل زخم جدا می شود.

چه زمانی باید از پانسمان آلژینات استفاده کرد؟

پانسمان های آلژینات از آنجایی که جذب بالایی دارند، برای زخم های با ضخامت جزئی و کامل با تخلیه متوسط ​​و زیاد ایده آل هستند. پانسمان های آلژینات به طور خاص برای زخم های نارسایی وریدی، زخم های فشاری، زخم های دیابتی، زخم های جراحی، محل های اهدا کننده و سوختگی های درجه یک و دو نشان داده می شوند. علاوه بر این، آنها پانسمان اولیه ایده آل برای زخم های عفونی هستند، زیرا زخم های عفونی سطح قابل توجهی از زهکشی دارند. آلژینات ها را می توان هم بر روی زخم های دانه ای و هم بر روی زخم های پوشیده شده با لگن استفاده کرد.

با این حال، جذب بالای آلژینات‌ها، آنها را برای تعدادی از زخم‌ها از جمله زخم‌های خشک یا با حداقل تخلیه نامناسب می‌سازد. به ویژه سوختگی های تمام ضخامت، درجه سه را نباید با پانسمان آلژینات درمان کرد. علاوه بر این، آلژینات ها نباید روی زخم هایی با تاندون، کپسول مفصلی یا استخوان در معرض خطر استفاده شوند زیرا خطر خشک شدن بافت با محتوای کلاژن بالا وجود دارد. برخی از افراد حساسیت شناخته شده ای به آلژینات دارند و به طور طبیعی باید از پانسمان آلژینات در این بیماران اجتناب شود.