زخم های وریدی ساق پا (VLUs) اغلب نتیجه نارسایی مزمن وریدی و فشار خون وریدی است که باعث جریان برگشتی وریدی یا انسداد وریدی می شود و نیاز به نظارت و مدیریت طولانی مدت دارد. بیماران مبتلا به بیماری وریدی مزمن اغلب دارای بیماری های همراه هستند که ممکن است به شکل گیری VLU و تاخیر در بهبودی کمک کند. مدیریت مناسب بیماری های همراه ضروری است، زیرا شرایط همبودی کنترل نشده می تواند خطر ایجاد VLU را افزایش دهد.
برخی از بیماریهای همراهی که بیماران را مستعد ابتلا به VLU می‌کنند، عوامل خطر غیرقابل اصلاح هستند، مانند سابقه خانوادگی نارسایی مزمن وریدی، سن بالاتر، جنس مونث، سابقه ترومبوز یا آمبولی ریوی، چند برابری و تعویض قبلی لگن یا زانو. عوامل خطر که ممکن است قابل اصلاح باشند عبارتند از چاقی و سبک زندگی بی تحرک. در زیر یک بحث مختصر در مورد منتخب بیماری های کلیدی و تأثیر بالقوه آنها بر VLU ها ارائه شده است.
آسیب عصبی مرتبط با دیابت ممکن است باعث از دست دادن حس پا شود که می تواند منجر به آسیب یا عفونت ناشناخته شود. زخم در بیماران مبتلا به دیابت می تواند به آرامی بهبود یابد و اغلب مزمن شود. بیماری شریان محیطی نیز در دیابت شایع است. در موارد دیابت کنترل نشده، اختلال عملکرد گلبول های سفید ممکن است احتمال عفونت را افزایش دهد. همه این عوارض به طور بالقوه می توانند خطر تشکیل VLU و عواقب احتمالی آن را افزایش دهند.
هنگامی که انتقال اکسیژن به بافت ها ناکافی باشد، هیپوکسی منجر به تجزیه پوست و تشکیل زخم می شود. بنابراین، سایر اختلالات عروقی همزمان در زمینه نارسایی وریدی و/یا VLU تصویر بالینی پیچیده تری را ایجاد می کند. به طور مشابه، بیماری قلبی ریوی، بیماری مزمن انسدادی ریه و حتی اختلالات خواب، همگی بر اکسیژن رسانی خون و در نتیجه یکپارچگی بافت تأثیر می گذارند.
پیری پوست می تواند شکننده شود و بنابراین خطر عفونت افزایش می یابد. افراد مسن اغلب دارای بیماری های مزمن هستند که تأثیرات منفی بر گردش خون و پرفیوژن بافتی دارند. تا حدی در نتیجه افزایش جمعیت سالخورده ما، VLU ها در حال افزایش است.
نقص ایمنی بیماران را مستعد عفونت می کند و همچنین باعث اختلال در بهبود زخم می شود.
این بیماریهای همراه می‌توانند توانایی بیمار برای عملکرد و/یا پایبندی به برنامه مراقبتی را کاهش دهند. بیماران مبتلا به افسردگی و اضطراب ممکن است از بهداشت و سایر شیوه های مراقبت از خود، از جمله مراقبت های بهداشتی غافل شوند. این همچنین می تواند شامل مدیریت موثر ادم، پانسمان یا سایر اجزای حیاتی درمان در خانه باشد.
در صورت بروز VLU، تغذیه ناکافی می تواند به تأخیر در بهبود زخم کمک کند. التیام زخم به بیش از نیازهای معمولی مواد مغذی ضروری نیاز دارد.
پزشکان ممکن است از اقدامات زیر در پیشگیری (و درمان) VLU استفاده کنند. با این حال، این استراتژی ها در زمینه بیماری های همراه پزشکی اهمیت بیشتری پیدا می کنند.
انتخاب بهترین سطح فشرده سازی برای هر بیمار، و همچنین استفاده صحیح از لباس فشرده، کلیدی است. بیماران ممکن است در مقابل درمان فشرده سازی مقاومت کنند زیرا ممکن است استفاده از آن ناراحت کننده، گران و دشوار باشد (به ویژه در بیمارانی که ضعیف هستند، چاقی دارند یا بی حرکت هستند). پزشکان باید با بیماران خود برای یافتن راه حل های قابل قبول متناسب با هر موقعیتی کار کنند. درمان فشرده سازی باید حتی پس از بهبود ادم ادامه یابد. بنابراین، رسیدن به یک رویکرد کاربردی که بیمار بتواند آن را در درازمدت حفظ کند، مهم است.
بیماران مبتلا به دیابت باید در مورد اهمیت کنترل دقیق گلوکز خون برای کاهش خطر عفونت و عوارض آموزش ببینند. آنها همچنین باید هر روز پاهای خود را بازرسی کنند و در صورت مشاهده هرگونه تغییر به پزشک خود اطلاع دهند.
یک برنامه پیشگیری از VLU باید شامل توصیه‌های زیر به بیماران باشد :
آموزش بیمار جزء ضروری مراقبت است، زیرا نارسایی وریدی یک بیماری مزمن است که نیاز به نظارت و مدیریت طولانی مدت دارد. بر این اساس، گفت‌وگوهای معنادار با بیماران در مورد تأثیر بیماری(های) همراه آنها می‌تواند به ترسیم تصویر واضح‌تری از برخی از چالش‌هایی که ممکن است با آنها مواجه شوند کمک کند. ارزیابی و شناسایی سبک یادگیری بیمار می تواند به اطمینان از نتیجه موفقیت آمیزتر کمک کند. مشارکت دادن بیمار (و در برخی موارد خانواده یا مراقب بیمار) از طریق آموزش می تواند پایبندی به طرح پیشگیری از VLU را افزایش دهد. یک بررسی نشان داد که آموزش باعث تغییر در باورهای بیماران در مورد درمان شد، بیماران را تشویق کرد تا عادات بهتری ایجاد کنند و به بیماران کمک کرد تا به اهداف سلامتی خود برسند.
توسعه اهداف خاص بیمار محور برای مدیریت ادم پا و جلوگیری از VLU یک استراتژی موثر است. اهداف زیر نمونه ای هستند که پزشکان ممکن است در نظر بگیرند :
بیماری های همراه در بیماران مبتلا به VLU یا در معرض خطر ابتلا به VLU شایع است. اگرچه مدیریت مناسب این بیماری های همراه می تواند خطر تشکیل VLU را کاهش دهد، مشارکت بیمار پیش نیاز موفقیت هر طرح پیشگیری VLU است.
