پانسمان زخم می تواند با محافظت از آسیب یا زخم در برابر باکتری ها و ایجاد محیطی که از بهبودی سالم پشتیبانی می کند، روند بهبود را تسریع کند. پانسمان های فوم ابزار موثری برای ترمیم زخم مرطوب هستند و به ویژه در پیشگیری از آسیب های ناشی از پانسمان، مدیریت زخم های ترشح شده و به حداقل رساندن ناراحتی و درد پانسمان مفید هستند.
پانسمان های فوم ساخته شده از پلی اورتان نیمه تراوا، حاوی محلول های پلیمری فوم شده با سلول های کوچک و باز هستند که می توانند مایعات را در خود نگه دارند. این سلول ها ممکن است با مواد دیگر لایه بندی شوند. میزان جذب آنها بسته به ضخامت پانسمان متفاوت است. ناحیه تماس پانسمان فوم غیر چسبنده و بدون پرز است، بنابراین پانسمان به راحتی جدا می شود. لایه بیرونی پانسمان اغلب آبگریز یا ضد آب است تا از باکتری ها و سایر آلاینده ها جلوگیری کند. پانسمان های فوم با یا بدون حاشیه چسب و در اندازه ها و اشکال مختلف عرضه می شوند. برخی از پانسمان های فوم حاوی یک سد باکتریایی ساخته شده از یک فیلم شفاف هستند. علاوه بر این، برخی از پانسمانهای فوم با یک عامل ضد میکروبی مانند نقره، عسل مانوکا، ید کادکسومر، آنتیبیوتیکها آغشته میشوند و یا شامل سورفکتانتها به عنوان وسیلهای برای رساندن این مواد به بستر زخم هستند.
ویژگی اصلی پانسمان های فوم این است که به حفظ محیط زخم مرطوب کمک می کنند. همچنین مهم این است که فوم به محافظت از زخم و ناحیه اطراف زخم از ضربه اضافی کمک می کند و همچنین عایق حرارتی برای زخم ها ایجاد می کند. استفاده و برداشتن آسان، پانسمان های فوم باعث آسیب زخم نمی شوند. پانسمان های فوم را می توان در صورت وجود عفونت و در طول درمان فشرده سازی استفاده کرد. علاوه بر این، پانسمان های فوم با عوامل دبریدمان آنزیمی سازگار هستند. بسته به مقدار اگزودا ، پانسمان های فوم دار یک تا هفت روز زمان سایش دارند.
پانسمانهای فوم برای زخمهایی که تراوش میکنند، چه کم و چه شدید، عالی هستند. به طور کلی، پانسمان های فوم برای زخم های با ضخامت جزئی یا کامل استفاده می شوند. زخم هایی که از استفاده از پانسمان های فوم سود می برند عبارتند از:
پانسمان های فوم را می توان برای زخم هایی که بافت نکروزه نرم کرده اند استفاده کرد . آنها همچنین انعطافپذیر هستند و میتوان آنها را متناسب با قسمتهای خاص بدن مانند انگشتان پا، انگشتان دست یا گوش برش داد. به دلیل خواص حرارتی، پانسمان های فوم را می توان بر روی زخمی که برای گرم نگه داشتن آن نیاز به عایق دارد، استفاده کرد. علاوه بر این، پانسمان های فوم می توانند برای محافظت از پوست در بالای برجستگی های استخوانی یا مناطق با اصطکاک زیاد روی پوست مفید باشند.
زخمهای بدون تخلیه و سوختگیهای درجه سه معمولاً کاندیدای مناسبی برای پانسمانهای فوم نیستند. این پانسمانها روی زخمهایی که دارای اسکار خشک هستند نیز مؤثر نیستند، زیرا بدون اگزودا، بستر زخم ممکن است برای محیط ترمیم زخم خیلی خشک باشد (البته در این موارد میتوان از پانسمانهای فوم برای خشک نگه داشتن اسکار و محافظت از آن در برابر تصادف استفاده کرد. حذف). اگر فوم به سرعت خیسانده شود، ترشح بیش از حد می تواند منع مصرف داشته باشد و احتمالاً به باکتری های خارجی اجازه ورود به زخم را می دهد. علاوه بر این، اگزودای بیش از حد ممکن است نیاز به تغییرات پانسمان زیادی داشته باشد و باعث خیساندن ناحیه اطراف زخم شود. در چنین مواردی، فوم جاذب تر یا نوع پانسمان دیگری نشان داده شده است.
روش استفاده از پانسمان فوم به شرح زیر است: