تنگی مجرای ادرار عبارت است از ایجاد زخم در داخل یا اطراف مجرای ادرار یا باریک شدن دهانه مجرای ادرار که می تواند جریان ادرار را مسدود کند. تنگی مجرای ادرار معمولاً نتیجه التهاب، آسیب یا عفونت است.
زنان به ندرت دچار تنگی مجرای ادرار می شوند که در مردان شایع تر است، مجرای ادرار آنها طولانی تر و مستعد آسیب و عفونت است. تقریباً نیمی از موارد تنگی مجرای ادرار ناشی از التهاب یا آسیب ناشی از اقدامات پزشکی مکرر مانند کاتتر یا جراحی است.
اگر مستعد ابتلا به عفونت های مجرای ادرار، مانند اورتریت یا عفونت های دستگاه ادراری هستید، بیشتر مستعد ابتلا به تنگی مجرای ادرار هستید.
افرادی که بهداشت ضعیفی دارند یا رفتارهای جنسی پرخطر انجام می دهند نیز بیشتر از تنگی مجرای ادرار رنج می برند.
برخی از موارد تنگی مجرای ادرار هیچ علامتی را نشان نمی دهند، در حالی که برخی دیگر می توانند از ناراحتی خفیف تا احتباس کامل ادرار متغیر باشند. علائم رایج تنگی مجرای ادرار ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش‌های تشخیصی مانند آزمایش ادرار (UA)، کشت ادرار و کشت مجرای ادرار برای بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا می‌توانند برای تعیین تنگی مجرای ادرار تجویز شوند. گاهی اوقات برای تایید تشخیص و شناسایی علت تنگی مجرای ادرار، تصویربرداری و مطالعات آندوسکوپی ضروری است. تست‌های تصویربرداری و آندوسکوپی رایج برای ارزیابی تنگی مجرای ادرار شامل سونوگرافی مجرای ادرار، اورتروگرام رتروگراد، سیستورتروگرام آنتروگراد و سیستورتروسکوپی است.
دارو می تواند به مدیریت تنگی مجرای ادرار کمک کند، اما تنها درمان واقعی برای درمان موارد شدید جراحی است. بسیاری از افراد مبتلا به تنگی مجرای ادرار می توانند بدون مداخله به طور طبیعی عمل کنند، اما اگر از شرایط زیر رنج می برید، به طور کلی جراحی توصیه می شود:
تعدادی از روش های جراحی برای درمان تنگی مجرای ادرار در دسترس هستند. بسته به مورد خاص شما، پزشک مناسب ترین روش را برای شما توصیه می کند. Beaumont یکی از معدود سیستم های بهداشتی در میشیگان است که دارای اورولوژیست های آموزش دیده با کمک هزینه تحصیلی است که در ترمیم تنگی های پیچیده مجرای ادرار متخصص هستند.
اتساع مجرای ادرار یک تکنیک رایج برای درمان تنگی مجرای ادرار است. معمولاً تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام می شود. میله‌های نازکی با قطرهای فزاینده به آرامی وارد مجرای ادرار می‌شوند تا باریک شدن مجرای ادرار بدون آسیب بیشتر باز شود. این روش ممکن است نیاز به تکرار هر از گاهی داشته باشد، زیرا تنگی ها دوباره تکرار می شوند. هرچه تنگی کوتاه‌تر باشد، احتمال عود آن پس از عمل اتساع کمتر است. گاهی به بیماران دستورالعمل ها و ابزار اتساع (میله، ژل روان کننده و ژل بیهوشی) برای انجام اتساع مجرای ادرار در خانه داده می شود.
اورتروستومی یک روش آندوسکوپی است که معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. یک لوله نازک با یک دوربین (اندوسکوپ) به مجرای ادرار وارد می شود تا تنگی را تجسم کند. سپس یک چاقوی کوچک از داخل آندوسکوپ عبور داده می شود تا تنگی را از طول بریده و جریان ادرار را باز کند. سپس یک کاتتر فولی وارد می شود و برای چند روز در محل نگه داشته می شود تا برش مجرای ادرار بهبود یابد. میزان موفقیت این روش حدود 25 درصد است، با تنگی‌های کوتاه‌تر معمولاً بهتر به این روش پاسخ می‌دهند.
قرار دادن استنت مجرای ادرار یکی دیگر از روش های آندوسکوپی است که در آن یک لوله بسته (استنت) از طریق آندوسکوپ به ناحیه تنگی منتقل می شود. هنگامی که استنت به محل مناسب رسید، می‌توان استنت را باز کرد تا لوله‌ای ایجاد شود تا ادرار جریان یابد.
بازسازی باز می تواند شامل چندین تکنیک جراحی باشد که شامل باز کردن مجرای ادرار تحت بیهوشی عمومی برای رفع تنگی می شود. در برخی از جراحی ها، ناحیه اسکار بریده می شود و مجرای ادرار باقی مانده مجددا وصل می شود. در برخی دیگر، پس از برداشتن بافت اسکار، ممکن است از پیوند برای تشکیل مجرای ادراری بازسازی شده استفاده شود. این تکنیک ها، به طور کلی، نرخ پاسخ خوبی دارند، اگرچه تهاجمی تر از سایر روش های توصیف شده هستند.
تنگی مجرای ادرار می تواند ناشی از بیماری های مقاربتی و عفونت های باکتریایی باشد، بنابراین انجام رابطه جنسی ایمن و رعایت بهداشت مناسب می تواند به پیشگیری از برخی موارد کمک کند. با این حال، از آنجایی که بیشتر موارد تنگی مجرای ادرار ناشی از آسیب، ضربه یا اقدامات پزشکی مکرر است، اجتناب از آنها برای بیماران پرخطر دشوار است
