افراد مبتلا به دیابت پیشرفته، کم خونی شدید، آسیب بافتی ناشی از تشعشع یا برش های جراحی که التیام نمی یابند، اغلب به مراقبت اختصاصی زخم نیاز دارند. بدون مراقبت و بهبودی مناسب، زخم می‌تواند منجر به مشکلات بیشتر سلامتی یا حتی قطع عضو شود. یک رویکرد بالینی برای مراقبت از زخم می تواند بهبود را تسریع کند، راحتی را افزایش دهد و به افراد کمک کند تا به زندگی عادی خود بازگردند.
اگر زخمی در عرض دو هفته شروع به بهبودی نکرده باشد یا در عرض شش هفته به طور کامل بهبود نیافته باشد، ممکن است دچار زخمی باشید که التیام نیافته است. در این موارد، مراقبت‌های تخصصی برای بررسی زخم، بررسی جریان خون، تعیین علت بهبود نیافتن آن، و ایجاد یک برنامه مراقبت فردی برای ارتقاء بهبود و جلوگیری از عود مورد نیاز است.
انواع متداول زخم های غیر التیام دهنده عبارتند از: زخم های فشاری یا زخم بستر، زخم های جراحی، زخم های تشعشع و زخم پا.
علل زخم های غیر التیام ناپذیر بسیار است اما اغلب ناشی از یک یا چند مورد از موارد زیر است:
- دیابت
- گردش ضعیف
- آسیب عصبی
- عدم تحرک
- سیستم ایمنی ضعیف
- تغذیه نامناسب
- مصرف بیش از حد الکل
- سیگار کشیدن
افرادی که زخم‌های التیام‌ناپذیر دارند، ناراحتی و اغلب ناتوانی در انجام فعالیت‌های عادی و روزمره خود را تجربه می‌کنند.
مراقبت عمومی از زخم اغلب فقط با خود زخم سروکار دارد. با این حال، مراقبت‌های تخصصی زخم، به دنبال علت و درمان آن می‌گردد و همچنین درمانی را برای کمک به شما در طول بهبودی و بعد از آن ارائه می‌کند.
نحوه درمان زخم هایی که خوب نمی شوند
اگر زخمی دارید که نشانه‌های عفونت زیر را نشان می‌دهد، در تماس تلفنی برای قرار ملاقات درنگ نکنید:
- سرخی
- تورم
- چرک یا خونریزی از زخم
- افزایش درد
- تب یا لرز