ابدومینوپلاستی یا جراحی زیبایی شکم، که در اصطلاح به آن تامی تاک هم گفته می شود. به منظور لاغری و سفت کردن شکم استفاده می‌شود که در طی آن پوست ها و چربی های اضافی ناحیه میانی و تحتانی شکم برداشته می شود.

ابدومینوپلاستی با از بین بردن چربی و پوست های اضافی شکم، افراد را به خواسته شان که داشتن شکمی کوچک و صاف است می رساند.

 چه افرادی می‌توانند عمل ابدومینوپلاستی را انجام دهند؟

 افرادی که به دلیل کاهش چشمگیر وزن، پوست شان شل شده و می‌خواهند از شر آنها خلاص شوند.

 افراد مسنی که با بالا رفتن سن، عضلات شکم شان ضعیف شده است.

 افرادی که رویای دست یابی به تناسب اندام و داشتن بدنی با فرم ایده آل دارند. خانم‌هایی که بارداری، سبب ایجاد تغییرات در ناحیه شکم و بد فرم شدن اندام آن ها شده است.

انواع ابدومینوپلاستی:

 ۱) ابدومینوپلاستی کلاسیک، ابدومینوپلاستی کامل یا تامی تاک (هر سه این ها نام یک عمل هستند.)

 ابدومینوپلاستی کامل، در این روش یک برش کامل از یک سمت پهلو تا سمت دیگر پهلو زده می‌شود که کاملاً توسط لباس زیر پوشانده می شود.

 چربی و پوست اضافه بالا و زیر ناف کاملاً برداشته می‌شود و تمام عضلات بالا و پایین شکم ترمیم و به جای اول فیکس می‌شوند.

 در این روش ناف حفظ شده و در محل جدیدی از پوست قرار می گیرد. و مناسب افرادی است که شکم بسیار بزرگ و آویزان دارند و عضلات شل و چربی اضافه و افتادگی شکم هم در قسمت بالای شکم و هم زیر ناف وجود دارد.

 معمولاً خط زخم بزرگ تر، دوره نقاهت طولانی‌تر و هزینه عمل بیشتر است.

۲) مینی ابدومینوپلاستی: برش ایجاد شده در این روش کوچک بوده بین ناف و خط سزارین انجام می شود.

 در مینی ابدومینوپلاستی چربی های فوقانی شکم برطرف نمی شود و امکان ترمیم عضلات بالایی نیست. در این روش نیازی به جابجایی ناف نیست و مناسب افرادی است که مقدار کمی افتادگی و چربی در ناحیه زیر شکم و ناف دارند. نسبت به ابدومینوپلاستی کامل، تغییرات ظاهری کمتری دارد.

 خط زخم کمی کوچک تر، دوره نقاهت کوتاه‌تر و هزینه عمل کمتر است.

مراقبت های بعد از جراحی ابدومینوپلاستی:

 پوزیشن:

 مهم ترین نکته بعد از جراحی ابدومینوپلاستی، حفظ پوزیشن V شکل، جهت جلوگیری از کشش روی زخم و حفظ خون رسانی موثر به پوست شکم می باشد، به این منظور هنگام خوابیدن به کمر از دو بالشت در زیر شانه ها و پاها استفاده کنید. خوابیدن به پهلو به حالت جنینی (خم شدن سر و پاها به سمت وسط بدن) بلامانع است. از خوابیدن به روی شکم جداً خودداری کنید.

 درن ها:

 محافظت از درن ها جهت کشیده نشدن و خارج نشدن آنها مهم است.خالی کردن دردها و زمان خارج کردن آنها طبق نظر پزشک معالج می باشد.

 ورم و کبودی:

 داشتن ورم و کبودی خفیف بعد از جراحی طبیعی است و به مرور زمان با رعایت مراقبت‌های لازم برطرف می شود.

 حمام:

 حمام از ۴۸ ساعت بعد از عمل با درن ها بلامانع است و پس از کشیدن درن ها به مدت ۲۴ الی ۴۸ ساعت حمام کردن ممنوع است(پس بهتر است قبل از کشیدن درن ها دوش بگیرید).

آمبولی:

 جهت جلوگیری از لخته شدن خون در وریدهای اندام تحتانی، باید حداقل دو هفته بعد از جراحی جوراب واریس پوشیده شود. شروع حرکت و راه رفتن هر چه زودتر بعد از عمل احتمال بروز لخته را کاهش می‌دهد. در برخی بیماران بر اساس اندیکاسیون تجویز داروهای ضد انعقاد (هپارین یا انوکساپارین)ضروری است.

شکم بند:

 بستن شکم‌بند جهت فشار یکنواخت روی تمام پوست شکم و جلوگیری از خونریزی و بروز لخته زیر پوست لازم است. از طرف دیگر شکم بند حمایت فیزیکی لازم را از جدار شکم جهت جلوگیری کردن از باز شدن بخیه های فاشیا (تا زمان سفت شدن کامل بخیه ها) فراهم می‌کند.میزان سفتی در بستن شکم‌بند باید در حدی باشد که دو نیاز بالا را برطرف کند. بستن شکم بند، جهت حمایت از بخیه های فاشیا، حداقل تا ۳ ماه بعد از عمل ضروری است.

 فعالیت ها:

 استراحت مطلق به علت ریسک ایجاد لخته خون در وریدهای اندام تحتانی، ممنوع است.

 فعالیت های روزمره و رانندگی بعد از ۲ الی ۳ هفته قابل انجام است.

 فعالیت ورزشی شدید با توجه به پلیکیت فاشیا، حداقل ۳ ماه و با نظر برخی منابع تا ۱ سال ممنوع می باشد.